tag:blogger.com,1999:blog-89181153331849437332024-02-06T18:59:11.215-08:00Φιλοσοφική Συμβουλευτική ΑνθρωπολογίαH Φιλοσοφική Συμβουλευτική Ανθρωπολογία αποτελεί μια προσπάθεια προσέγγισης του μετανεωτερικού ανθρώπου & των προβλημάτων του. Των αναζητήσεων & των αιτημάτων των υπαινιγμών & των υπερβάσεων της ζωής.apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.comBlogger35125tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-20874281020868859462018-07-14T08:49:00.001-07:002018-07-14T08:59:50.327-07:00Απόψεις του Byung – Chul Han με αναφορές στη κλινική φιλοσοφία.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="background: white; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;"><img src="https://tse4.mm.bing.net/th?id=OIP.-fR1gQlnLmUc_TAfPJ3IawHaDt&pid=15.1&P=0&w=313&h=157" style="background-color: transparent; text-align: left;" />O</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica";"> </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Byung</span><span style="color: black; font-family: "helvetica";"> – </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Chul</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica";"> </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Han</span><span style="color: black; font-family: "helvetica";"> μας λέει ότι το ανοσολογικό πρότυπο
που κυριάρχησε στον προηγούμενο αιώνα βασίζεται σε μια σαφή διαφοροποίηση
μεταξύ φίλου και εχθρού ή μέσα και έξω και επικράτησε ως μοντέλο σχεδόν παντού.
Επισημαίνει ότι κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, όλοι γνώριζαν ποιος ήταν ο
εχθρός και ποιος όχι. Ο </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Byung</span><span style="color: black; font-family: "helvetica";"> – </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Chul</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica";"> </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Han</span><span style="color: black; font-family: "helvetica";"> διακρίνει μάλιστα, μια συγγένεια
μεταξύ της ανοσολογικής και της στρατιωτικής ρητορικής. Όπως λειτουργεί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα μοντέλα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>της ιατρικής σκέψης, στην ίδια προοπτική <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λειτουργούν και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις. Με άλλα
λόγια η αλλοτρίωση του εξωτερικού στοιχείου αποτελεί επαρκή αιτιολόγηση
για την απέλαση του.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: black; font-family: "helvetica";"><br /></span></div>
<div style="background: white; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: black; font-family: "helvetica";">Ο κεντρικός ισχυρισμός του </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Byung</span><span style="color: black; font-family: "helvetica";"> – </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Chul</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica";"> </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Han</span><span style="color: black; font-family: "helvetica";">, είναι ότι από το τέλος του ψυχρού
πολέμου, οι κοινωνικοί σχηματισμοί έχουν απομακρυνθεί από το παραπάνω μοντέλο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του ανοσολογικού προτύπου. Οι κεντρικές
κατηγορίες της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανοσολογίας,
διακρίνουν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την ετερότητα ως ξένη, και
την θέση της παίρνει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πλέον η διαφορά. Η διαφορά, σε αντίθεση
με την διαφορετικότητα, δεν επιζητεί<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>πλήρη αναγνώριση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από το
ανοσοποιητικό σύστημα. Και αυτό γιατί η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διαφορά αποτελεί μια ήπια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μορφή αλλοτρίωσης, λειτουργεί στο μοντέλο του <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τουρίστα, ο οποίος είναι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>περισσότερο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επισκέπτης παρά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εισβολέας. Μπορεί για παράδειγμα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να περιπλανηθεί σ ένα έδαφος χωρίς <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να προκαλέσει κακό .<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: black; font-family: "helvetica";"><br /></span></div>
<div style="background: white; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: black; font-family: "helvetica";">Το ανοσολογικό υπόδειγμα βασίζεται σε
μια διαλεκτική της <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αρνητικότητας. Ο
ιός διασπάται στον οργανισμό και προσπαθεί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο οργανισμός με τη σειρά του, να ακυρώσει τον
εισβολέα. Αλλά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όπως κάθε παίκτης,
για να επιβιώσει, πρέπει να αρνηθεί την "άρνηση" του, έτσι ακριβώς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λειτουργεί και ο σχηματισμός
αντισωμάτων που ουσιαστικά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το αποτέλεσμα της άρνησης του οργανισμού κάτω
από ένα ελεγχόμενο ποσό αρνητικότητας. <o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: black; font-family: "helvetica";"><br /></span></div>
<div style="background: white; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: black; font-family: "helvetica";">Η εξαφάνιση της διαφορετικότητας
σημαίνει ότι τώρα ζούμε σε μια εποχή χωρίς αρνητικότητα. Ωστόσο θα πει ο </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Byung</span><span style="color: black; font-family: "helvetica";"> – </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Chul</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica";"> </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Han</span><span style="color: black; font-family: "helvetica";"> οι νευρωνικές ασθένειες ενδέχεται να
περιλαμβάνουν μια ιδιότυπη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διαλεκτική, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μια διαλεκτική της <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θετικότητας, και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όχι της <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αρνητικότητας. Η υπερδραστηριότητα ή η
εξάντληση, είναι αποτέλεσμα υπερβολικής θετικότητας. Η βία / η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δύναμη ( <em><span style="font-family: "helvetica";">Gewalt</span></em> ) ενέχουν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θετικότητα, προέρχονται <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από την υπερπαραγωγή, την υπερβολική επίδοση ή
και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την υπερβολική επικοινωνία. Η
διαλεκτική της θετικότητας δεν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βασίζεται
σε κάτι ξένο στο σύστημα, (σε οποιοδήποτε σύστημα: οργανικό σύστημα, πολιτικό σύστημα,
πολιτιστικό σύστημα) είναι μονίμως <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο
σύστημα σε αναγνωρισμένη εξέλιξη. Ως εκ τούτου, η νευρωνική βία δεν
επιδέχεται <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάποια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«ιική» εξουσία. Και επιπλέον οι νευρωνικές
ασθένειες εστιάζονται εκεί, στη διαλεκτική της θετικότητας.(Και αναφέρεται ο </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Byung</span><span style="color: black; font-family: "helvetica";"> – </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Chul</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica";"> </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica"; mso-ansi-language: EN-US;">Han</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "helvetica";"> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="color: black; font-family: "helvetica";">στις νευρωνικές ασθένειες και όχι της ψυχαναλυτικές οι οποίες είναι
της τάξεως της αναπαραστάσεως η οποία προσκολλάται στο σημαίνον του Άλλου άρα
στην διαφορά). </span><br />
<span style="color: black; font-family: "helvetica";"><span style="mso-spacerun: yes;"><br /></span></span>
<span style="color: black; font-family: "helvetica";"><span style="mso-spacerun: yes;">Απόστολος Αποστόλου </span><o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-31993637280310123142018-07-12T03:09:00.003-07:002018-07-12T03:09:59.860-07:00Τι είναι το "discrepancy monitor". Ζητήματα κλινικής φιλοσοφίας. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div data-block="true" data-editor="48gk3" data-offset-key="2iqs6-0-0" style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; white-space: pre-wrap;">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="2iqs6-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="2iqs6-0-0" style="font-family: inherit;"><img src="https://tse3.mm.bing.net/th?id=OIP.rrl4_zYOrSABAI2-fKbYqAHaE7&pid=15.1&P=0&w=248&h=166" />Η Κλινική Φιλοσοφία, αναφερόμενη στη τηλεματική ζωή μας, μιλάει για "discrepancy monitor", μια διαδικασία που παρακολουθεί κανείς τον εαυτό του στην τρέχουσα κατάσταση της χρήσης ως πρότυπο ζωής μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.</span></div>
</div>
<div data-block="true" data-editor="48gk3" data-offset-key="5p5oo-0-0" style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; white-space: pre-wrap;">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="5p5oo-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="5p5oo-0-0" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="5p5oo-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="5p5oo-0-0" style="font-family: inherit;">Ένα πείραμα από πέντε νευροεπιστήμονες το 2014 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το "αθώο", Facebook ενεργοποιεί το ίδιο παρορμητικό τμήμα του εγκεφάλου με την κατάχρηση παιγνίων και ουσιών. Συμβάλει και αυτό στις εθιστικές συμπεριφορές.</span></div>
</div>
<div data-block="true" data-editor="48gk3" data-offset-key="5h972-0-0" style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; white-space: pre-wrap;">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="5h972-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="5h972-0-0" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="5h972-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="5h972-0-0" style="font-family: inherit;">Δεδομένου ότι οι εθιστικές συμπεριφορές συνήθως οφείλονται σε παραβιαζόμενη ομοιόσταση των παρορμητικών (αμφιβληστροειδικών) και ανασταλτικών (προμετωπιαίου φλοιού) εγκεφαλικών συστημάτων. Η μελέτη εξέτασε αν αυτά τα συστήματα υπονομεύουν μια συγκεκριμένη περίπτωση εξάρτησης από την τεχνολογία, δηλαδή εκείνης του "εθισμού".</span></div>
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="5h972-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="5h972-0-0" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="5h972-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="5h972-0-0" style="font-family: inherit;">Η ζωή μας στη θυσία του εθισμού.</span></div>
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="5h972-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="5h972-0-0" style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="5h972-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="5h972-0-0" style="font-family: inherit;">Απόστολος Αποστόλου.</span></div>
</div>
</div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-57785593123350771292018-07-11T13:29:00.002-07:002018-07-11T13:31:44.630-07:00Μπερξόν και κλινική φιλοσοφία.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<img src="https://sp.yimg.com/ib/th?id=OIP.l43pZhhRmzb7Uc0jesriGAHaE6&pid=15.1&rs=1&c=1&qlt=95&w=193&h=129" />Ο Μπερξόν υποστήριξε μια γνωσιοθεωρία στη βάση μιας ψυχολογίας η οποία ξεπερνά τα υλικά χαρακτηριστικά.<br />
<br />
Τι μας λέει λοιπόν ο Γάλλος φιλόσοφος.<br />
<br />
Οι ενέργειες μας έχουν αφετηρία το σύνολο της προσωπικότητάς μας.<br />
<br />
Η απόφασή μας λειτουργεί καινοτόμα και η δράση μας πηγάζει από το εγώ, η οποία αποτελεί προϊόν ελευθερίας. Όταν όμως αρνούμαστε την ελευθερία του εγώ μας, τότε η διάνοια μας σχηματίζει ένα <b>επιφανειακό σωματοειδές εγώ.</b><br />
<br />
Αλλά έτσι επικαλύπτεται το βαθύτερο και αυθεντικό μας εγώ, το οποίο είναι αυτή η ίδια η δημιουργίας μας και η διάρκεια μας. <br />
<br />
Απόστολος Αποστόλου.</div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-88185398927373916392018-04-24T00:40:00.001-07:002018-04-24T00:40:51.515-07:00Κλινική Φιλοσοφία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<img src="https://tse1.mm.bing.net/th?id=OIP.m-H2lfRjx0nSay6wNSFBiAAAAA&pid=15.1&P=0&w=300&h=300" /><img src="https://tse1.mm.bing.net/th?id=OIP.DOhrCcbMDmRc0fo1bmO88gHaHa&pid=15.1&P=0&w=300&h=300" /><br />
<br />
Τι είναι η Κλινική Φιλοσοφία; Από τον Peter Koestenbaum, στον Hilarion Petzold, και τον Kiyokazu Washida φθάνοντας στον Lucio Packter.<br />
<br />
<br />
<br />
Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή. Σεμινάριο Κλινικής Φιλοσοφίας περιορισμένος αριθμός συμμετεχόντων. Email επικοινωνίας. adfapostolou@yahoo.gr. Βεΐκου 30 ΙΙ όροφος.Κόστος συμμετοχής σεμιναρίου 30 ευρώ. </div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-30679396897536480362018-04-21T13:53:00.000-07:002018-05-05T03:51:16.885-07:00Η συγνώμη, της ημετέρας «παιδεύσεως» και του Ζαν Ντεριντά.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75" alt="" style='width:378pt;
height:294pt'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\media\AppData\Local\Temp\msohtml1\01\clip_image001.jpg"
o:href="https://tse3.mm.bing.net/th?id=OIP.BihoxdL6SW8WlU70e1gNUQEsDk&pid=15.1&P=0&w=208&h=159"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<o:p> </o:p><img src="https://tse2.mm.bing.net/th?id=OIP.cDyYiXHxtMw3LCqTPURyKgHaEc&pid=15.1&P=0&w=269&h=162" style="text-align: left;" /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Ζ. Ντεριντά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι από εκείνους που
πιστεύουν ότι οι λέξεις διατυπώνουν τη σκέψη και τον «τροπισμό» μας. Έτσι το
πασίγνωστο pardon (συγνώμη) αντλεί την καταγωγή του από τη λέξη don (δώρο και
δωρεά) και ως εκ τούτου, η συγνώμη αποκτά νόημα μόνο όταν την δίνεις χωρίς ο άλλος
να στην έχει ζητήσει και επιπλέον χωρίς ο άλλος να την περιμένει. Αυτή είναι εξάλλου
και η έννοια της αγάπης, η πιο «οξεία μορφή δώρου» θα μας πει ο Ζ. Ντεριντά.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Ζ, Ντεριντά επηρεασμένος από τον Γιανκέλεβιτς και από τον Μαρσέλ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μως συνθέτει με τον δικό του τρόπο την έννοια της
συγνώμη. Ο Γιανκέλεβιτς θέτονταν το ερώτημα αν θα πρέπει να συγχωρούμε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα εγκλήματα του πολέμου, αναφερόμενος στα
εγκλήματα των ναζί, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θα υπερασπιστεί την άποψη
ότι η έννοια της συγνώμης έχει χρωματιστεί από την ιουδαιικοχριστιανική αντίληψη
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η οποία θέλει τη συγνώμη ως δωρεά. Η συγνώμη
κατά τον Γιανκέλεβιτς έχει συνδεθεί και θα λέγαμε ταυτιστεί, με την μετάνοια
αλλά και την τιμωρία, χωρίς βέβαια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να μένει
απέξω η εξιλέωση και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η εξαγορά των
αμαρτιών. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Αυτή
όμως η άποψη κρίνεται από <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον Ζ. Ντεριντά να ενέχει μια αυστηρή ηθική η οποία αρνείται την απεραντοσύνη της συγχώρεσης.
Επιπλέον ξεπερνά και τη θέση του Μαρσέλ Μως, όπου το δώρο δεν αποτελεί μια καλόκαρδη
έκφραση, αλλά περιμένει πάντα την ανταπόδοση. Τα δώρα ως μέσα ανταλλαγής
υπάρχουν πάντα ως ανταλλάγματα.Το δώρο είναι μια "συνολική παροχή", εμποτισμένη με "πνευματικούς μηχανισμούς" στους οποίους εμπλέκεται η τιμή του παροχέα και του παραλήπτη. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Οι δικοί
μας, της ημετέρας «παιδεύσεως»μας, έχουν πει ότι η συγνώμη προέρχεται από το συγγιγνώσκω (συγ-συν+γιγνώσκω). Δηλαδή καθίσταται βιωματική καθολικότητα, η οποία μεταμορφώνει την απαίτηση σε
αναζήτηση σχέσης. Η συγνώμη δεν γίνεται ανταλλαγή αλλά εναλλαγή άποψης, σχέση
ετερότητας και εμπειριών. Δεν υπάρχει ως δώρο αλλά ως αφετηριακή διαστολή του
προσώπου. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Ζ. Λακάν αναγνωρίζει στη συγνώμη μια διαδρομή και μια δυνατότητα. Η δυνατότητά
της, αρχίζει στο σημείο που φαίνεται αδύνατη, έτσι συγνώμη είναι να συγχωρεί
κανείς αυτό που δεν μπορεί να συγχωρέσει. Θυμίζει τον μαθητευόμενο σαμάνο ο οποίος
δέχεται να τον φτύσει ο δάσκαλός του, στο στόμα και να καταπιεί το σάλιο του
δασκάλου του, για να μυηθεί στους δρόμους της δυστυχίας και της κολάσεως.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Απόστολος
Αποστόλου. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<br /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-16135996267070613032018-04-01T12:38:00.000-07:002018-04-01T12:39:49.248-07:00Μισέλ ντε Σερτώ – Ανρί Λεφέβρ: Η καθημερινότητα και η Φιλοσοφική Συμβουλευτική <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Μπορεί
η φιλοσοφία σήμερα στη μετανεωτερική εποχή που διασχίζουμε να λειτουργήσει ως
πρακτική ενός βιωμένου κόσμου; Στον γαλλικό στοχασμό υπάρχουν δύο φιλόσοφοι που
κινούνται σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Ο Μισέλ ντε Σερτώ και ο Ανρί Λεφέβρ. Και οι
δύο προτείνουν να αλλάξουμε μοντέλο χαράς και απόλαυσης, να αποδεσμευτούμε από
τις εργαλειακές προϋποθέσεις και να ενταχθούμε σ’ ένα παιχνίδι αναζήτησης γύρω
από την ελευθερία και την ευθύνη. Βλέποντας τη φιλοσοφία σαν σπουδή του
ανθρώπου, γύρω από το στοίχημα της αξιοπρέπειας. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<img src="https://patthomson.files.wordpress.com/2015/12/michel-de-certeau.jpg" style="text-align: left;" />Ο <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Μισέλ ντε Σερτώ</b> καταγράφει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με βαθιά υποψία το λάϊτ μοτίβ του κόσμου, και
τις ακρότητες της διαχειριζόμενης ζωής που αποστομώνουν τη χαρά και καθηλώνουν
το όνειρο. Όλα γίνονται μια επιχείρηση με σκοπό να αιχμαλωτίσουν το νου και τις
αισθήσεις και να οδηγηθεί η έκφραση του μετανεωτερικού ανθρώπου σε μια σειρά
από ξεθυμασμένους κατευνασμούς. Η ζωή είναι εκείνο το εκκρεμές μεταξύ
στρατηγικών και πρακτικών επιλογών. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Οι
στρατηγικές επιλογές αποτελούν τις θεσμικές εφαρμογές, τις πειθαρχίες
ρητορικής, τις αρχιτεκτονικές των πόλεων, τις επιχειρησιακές λογικές, τις
γλώσσες της διαχείρισης, τους συγκεντρωτισμούς διασκέδασης και επικοινωνίας,
(συνάφειες βλέπουμε με Γκυ Ντεμπόρ και με Paula Mathieu) που όλα μοιάζουν να
λειτουργούν δορυφορικά γύρω από έναν έλεγχο του χρόνου και του χώρου (συνάφειες
με Μισέλ Φουκώ). Είναι ο τρόπος λειτουργία και τα σχήματα δράσης του χρήστη –
καταναλωτή, του περιθωριοποιημένου ανθρώπου, της υπερεκτιμημένης εποχής </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Οι
πρακτικές επιλογές για τον Μισέλ ντε Σερτώ, είναι οι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κοινές πρακτικές απλών ανθρώπων, που
επικεντρώνονται σε καθημερινές συνήθειες –πρακτικές, όπως η<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανάγνωση (όχι με την τηλεματική της διάσταση,
δηλαδή εκεί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όπου το μάτι μαθαίνει να
προσγειώνεται στο χειραγωγημένο και ημιθανές νόημα), οι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>περίπατοι (όχι ως ρίσκο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στις<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κονστρουκτιβιστικές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πόλεις), οι
συζητήσεις (όχι ως λεξιλόγιο υπνοβάτη από τα παραισθησιογόνα των <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέσων ενημέρωσης), η μαγειρική (όχι ως υλικά
για πέταμα), αλλά σε ένα δίκτυο τόπων και σχέσεων που σπάει τους κώδικες της
τεχνητής ζωής και της νοημοσύνης, και στοιχηματίζει στον επαναπροσδιορισμό μιας
νέας επινοητικότητα. Εδώ έγκειται και η διαφορά του από τον Μισέλ Φουκώ με την
φιλοσοφία της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πανεξουσιότητας της ζωής. Ο
Μισέλ ντε Σερτώ βλέπει αντιστάσεις μέσα από τις κοινές πρακτικές.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Μισέλ ντε Σερτώ φίλος και συνεργάτης στα πρώτα στάδια του Λακάν (όταν ο Λακάν
αποχώρησε από την <span style="background: white;"><b>Société Parisienne de
Psychanalyse</b> και οργάνωσε την <b>Société Française de Psychanalyse ,SFP</b>)</span><span style="background: white; color: #222222; font-family: "arial"; font-size: 10.5pt;"> </span>ξέρει
ότι όταν ο άνθρωπος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χρεώνεται με ρόλους
τότε ζει την ακύρωση του, την απόλυτη νεύρωσή του. Γι’ αυτό το άνοιγμα στο <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">άλλο</b> χωρίς εργαλειακές προϋποθέσεις
και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χωρίς την ιλαρότητα των παθών του
εγώ, γίνεται <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">υπόσχεση, </b>και <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ποτέ</b> σύστημα συνενοχής, σε νέους
ατομισμούς που κατασκευάζουν βαλσαμωμένες ψυχές και άκυρες
ανθρωπογεωγραφίες.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EN-US"><img src="https://tse4.mm.bing.net/th?id=OIP.x84ksr5ax__C8UniHB-nwAHaJL&pid=15.1&P=0&w=300&h=300" style="text-align: left;" /> </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ανρί Λεφέβρ</b>, κινείται και εκείνος σε
μια παράλληλη προβληματική. Φέρνει στην επιφάνεια την καθημερινότητα, και την
φέρνει στο επίπεδο της γλώσσας και της έννοιας, όχι ενοχικά και απαξιωτικά,
αλλά στην σημαντική της αξίας στο να ζεις την παροντικότητα. Η καθημερινότητα
ξανοίγεται σε απεριόριστες στιγμές γίνεται ένα βίωμα. Ένα βίωμα που η φιλοσοφία
το θέλει ως <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βίωμα δι’ αυτό. Αλλά όσο και
αν η φιλοσοφία επιθυμεί να αφήσει την καθημερινότητα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έξω από τη σκέψη, εκείνη την πολιορκεί και
την αναγκάζει να σταθεί απέναντί της και να προσεγγίσει το βίωμα ως <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καθ’ αυτό. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Μπορεί
το καθημερινό να παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα ενός εμπορευματοποιημένου κόσμου,
δηλαδή ως ισοδύναμες αλυσίδες, πλασματικών ή πραγματικών καταστάσεων, οι οποίες
επιφέρουν ομοιομορφίες μιας καπιταλιστικής ζωής, αλλά ταυτόχρονα είναι πλούσια
σε καταστάσεις. Εδώ ο Ανρί Λεφέβρ, προσεγγίζει τους καταστατικούς, εξάλλου
υπήρχε μακρόχρονη φιλία με τον Γκυ Ντεμπόρ. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η καθημερινή ζωή παρ’ όλη τη φτώχεια της, - θα
τονίσει ο Ανρί Λεφέβρ , - <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παρέχει ένα
ορισμένο αριθμό φάσεων που η καθεμιά τους έχει τα χαρακτηριστικά της, τη
συναισθηματική της τονικότητα, τη μνήμη της, τη φάση του έρωτα, τη φάση της
ανάπαυσης, τη φάση της χαράς και της δράσης, τη φάση της γνώσης. Η τελευταία
είναι και αυτή μια ανάμεσα σε άλλες και δεν θα πρέπει κανείς να τη θεωρήσει
ξεχωριστή, πρωταρχική, αποκλειστική, αλλά να την αναγνωρίσει ως μια φάση.
Βέβαια ο Ανρί Λέφέβρ κάνει μια <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">διάκριση</b>
ανάμεσα σε <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">στιγμές</b> και σε <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">φάσεις</b> και όπως χαρακτηριστικά λέει:
«Διακρίνω τις στιγμές ως πολλαπλές, σύντομες αλλά ωστόσο να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>μεστές από σημασία, και τις φάσεις οι οποίες είναι συμπαγείς, έχουν
πυκνότητα, έχουν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μνήμη, και είναι
αναγνωρίσιμες». </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η
καθημερινότητα σύμφωνα πάντα με τον Ανρί Λεφέβρ, αποτελεί μια αλληλοδιαπλοκή
του κυκλικού επαναληπτικού (οι μέρες και οι μνήμες και τα χρόνια) με το
γραμμικό επαναληπτικό (όπως μια σειρά από χειρονομίες ή όπως τονίζει ο Λεφέβρ,
από «χτυπήματα σφυριού» ). </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Η
καθημερινή ζωή βαραίνει επάνω μας με όλη της την ένταση. Λειτουργεί επάνω στο
επαναληπτικό και το «διαφοροποιητικό» και υπεισέρχεται σε μια προβληματική που
σύμφωνα με τον Ανρί Λεφέβρ θα πρέπει να την αποκαλέσουμε ως «<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">μεταφιλοσοφική</b>». Η μεταφιλοσοφία θα μας
πει ο Λεφέβρ θυμίζει μια μεταγλώσσα, ένα λόγο πάνω στο φιλοσοφικό λόγο και
λειτουργεί ως χρήση των επεξεργασμένων από την φιλοσοφία εννοιών και την
ανάλυση των αντικειμένων, των πραγματικοτήτων, ή των δυνατοτήτων, τις οποίες
δεν μπόρεσε να προσεγγίσει η φιλοσοφία. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Πολύτιμο
υλικό <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των δύο Γάλλων φιλοσόφων για την
Φιλοσοφική Συμβουλευτική, στις σημερινές κοινωνίες των ακραίων τάσεων εκεί όπου
η ψυχανάλυση κατά δήλωση του Φρόϋντ το 1925 έχει χάσει τη δυνατότητα της να
θεραπεύει. « Η ίαση έχει πάψει να αποτελεί το μέτρο της αναλυτικής εργασίας».
(Περατή και μη περατή ανάλυση. «Το μέλλον θα καθορίσει τη σημασία της
ψυχανάλυσης ως επιστήμη του ασυνειδήτου η οποία<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ξεπερνά σε μεγάλο βαθμό τη θεραπευτική της αξία.»)</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Η
καθημερινότητα με τις εξουθενωτικές <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ριπές της, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αποτελεί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένα μεγάλο στοίχημα για να κερδηθεί η
προσωπική αυτονομία και η ελευθερία που πηγαίνει πέρα από κάθε υπόθεση και
προϋπόθεση.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Απόστολος
Αποστόλου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<br /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-78367530654606162882018-04-01T12:33:00.001-07:002018-04-01T12:33:26.495-07:00Κινηματογράφος και Φιλοσοφική Συμβουλευτική<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<img alt="12 ÎαÏικÎÏ ÏÎ±Î¹Î½Î¯ÎµÏ Federico Fellini ÏÎ¿Ï ÏÏÎÏει να ÏαÏÎ±ÎºÎ¿Î»Î¿Ï Î¸Î®ÏεÏε ..." src="https://sp.yimg.com/ib/th?id=OIP.yOd7MkY-5ku7TLJ9z9uZlgHaEU&pid=15.1&rs=1&c=1&qlt=95&w=197&h=115" style="text-align: left;" />Ο
μάγος της εικόνας Φεντερίκο Φελίνι και ο Βιμ Βέντερς ο σκηνοθέτης της «βιωμένης
διάρκειας» είναι οι κινηματογραφιστές που ουσιαστικά γράφουν δοκίμια φιλοσοφίας
όχι επάνω στο λευκό χαρτί, αλλά στο λευκό «πανί» του σινεμά. Ο Φελίνι με την <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ιεραποδημία της ψυχής του προς το αθέατο,
φιλοσοφεί και μαζί πριμοδοτεί το ανάποδο της σκέψης. Ενώ ο Βέντερς, φιλόσοφος,
γιατρός, ζωγράφος και κινηματογραφιστής, βεβαιώνει την αυτονομία της διάρκειας.
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Και
οι δύο ασχολήθηκαν με το νιτσεϊκό «αισθητικώς ζην» και κατανόησαν πλήρως τον
υπαρξιακό πυρετό του Γκόρκι , όταν εκείνος πρότεινε η «αισθητική να γίνει η
ηθική του μέλλοντος».<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με δύο ταινίες
τους (Πρόβα Ορχήστρας για τον Φελίνι και Κατάσταση Πραγμάτων για τον Βέντερς)
μας παραδίδουν στο παιχνίδι της τέχνης. Όχι ως θέαμα αλλά ως τρόπος ζωής. Η
τέχνη σύμφωνα με τους δύο έχει καταστεί παραπλήρωμα της ζωής και έχει
υποκαταστήσει τη ζωή. Ζούμε στα μεταίχμια και στις ανανεωτικές ερμηνευτικής της
τέχνης, αλλά δεν ζούμε τη βιομέριμνα μας ως τέχνη. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Προύστ, με την αχρονικότητα της αφήγησης στο εξαιρετικό «Αναζητώντας τον χαμένο
χρόνο», και ο Γκυ Ντεμπόρ, με το «Η κοινωνία του θεάματος» ξαναέφεραν στην
επικαιρότητα το «αισθητικώς ζην» και μαζί το αίτημα όχι να ζούμε ως παθητικοί
θεατές της τέχνης και να εξαντικειμενίζουμε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>τους συμβολισμούς της,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλλά
να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γίνουμε εμείς <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο συμβολισμός και να ξετυλιχτούμε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ως τέχνη. Δηλαδή να αντιμετωπίζουμε τη ζωή
μας, ως πολύτιμο έργο τέχνης, επάνω στο οποίο οφείλουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να δουλεύουμε όσο ζούμε.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Φελίνι με το «Πρόβα Ορχήστρας», αφηγείται ένα αισθητικό γεγονός, ένα κονσέρτο
που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Μοιάζει κάπως με την ταινία Οκτώμισι
(αριστούργημα του Φελίνι) που πάντα μένει η προσπάθεια ανολοκλήρωτη, με την
διαφορά ότι εδώ το κίνητρο της αδυναμίας δεν βρίσκεται στον ίδιο τον δημιουργό
αλλά μέσα στο σύστημα παραγωγής. Εδώ όλα θέλουν να γίνουν σύμβολο. Όμως και
κατά τη στιγμή που τίποτα πια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν
υπάρχει κωδικοποιημένο ως τέχνη επιβεβαιώνεται μια νέα ελπίδα του συμβολισμού.
Ο μαέστρος γίνεται ο ίδιος τέχνης, οι μουσικοί επίσης, παίρνουν και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εκείνοι τη θέση του συμβόλου μέσα στο
συμβολικό της δημιουργίας, που δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Εξάλλου ο Φελίνι έχει
αποδείξει και στα άλλα φίλμς του, ότι αρνείται τα πάντα, την εξυπνάδα, τη
φαντασία την ειρωνεία, την περιέργεια, το πνεύμα της περιπέτειας, ακόμη και την
τέχνη του έρωτα, (από την ταινία του Καζανόβας) αν δεν καταφέρουν όλα αυτά να
γίνουν σύμβολα μεταφοράς, να γίνουν δηλαδή τέχνη ζωής. Οι αυταπάτες σε βοηθούν
μόνο στο ν’ αφήνεσαι να ζεις θα μας πει στο (Ντόλτσε Βίτα) γιατί εγκλείουν τους
μεγαλύτερους συμβολισμούς της ζωής. Ο ποιητής της εικόνας Φελίνι απέδειξε και
με το «Οκτώμισι» που ήταν μια ταινία μέσα στην ταινία, ότι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το έργο τέχνης δεν είναι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάποιο θέαμα αλλά η ίδια η ζωή μας.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<img alt="45 καλÏÏεÏÎµÏ ÏÏÏογÏαÏÎ¯ÎµÏ ÏÎ¿Ï Wim Wenders ÏÏο Pinterest | ÎινημαÏογÏάÏοÏ, Î¤Î±Î¹Î½Î¯ÎµÏ ..." src="https://sp.yimg.com/ib/th?id=OIP.FuFr0isFkLweTK3slexghwEgDY&pid=15.1&rs=1&c=1&qlt=95&w=154&h=115" style="text-align: left;" />Ο
Βέντερς με το αριστουργηματικό «Η κατάσταση των Πραγμάτων» αρχίζει με την
τέχνη, διασχίζει τη ζωή και τελικά κλείνει πάλι με τη τέχνη. Η ιστορία της
ταινίας είναι η ιστορία κάποιου σκηνοθέτη που επιχειρεί να γυρίσει μια ταινία
και τελικά δεν το καταφέρνει. Όμως μέσα από την ανολοκλήρωτη προσπάθεια, δηλαδή
την αγύριστη ταινία βγαίνει και μια άλλη, αυτή που βλέπουμε.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Λυοτάρ μας έχει δώσει τα φώτα του επί του θέματος και μας έχει ήδη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πει, από την εποχή της ρομαντικής τέχνης ότι
ο καλλιτέχνης δεν θέλει απλώς να δείξει την τέχνη του αλλά να καταστεί και
εκείνος ο ίδιος έργο τέχνης, δηλαδή ότι σημασία δεν έχει το καλλιτέχνημα αλλά ο
καλλιτέχνης. Μήπως θα πρέπει να αναστοχαστούμε επάνω στην τέχνη της ζωής και
όχι στην θεαματικότητα της τέχνης; Αυτό δεν κάνει εξάλλου η Φιλοσοφική
Συμβουλευτική.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Απόστολος
Αποστόλου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: #1d2129; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<br /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-39298817711716916422018-04-01T12:28:00.001-07:002018-04-01T12:29:07.640-07:00 Nicola Abbagnano και Φιλοσοφική Συμβουλευτική <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<img src="https://tse2.mm.bing.net/th?id=OIP.yCm_9CctBxHUWzaHRJjfowHaGj&pid=15.1&P=0&w=176&h=157" style="text-align: left;" />Αν
μια από τις φιλοσοφικές ανθρωπολογίες αξίζει να μελετηθεί, αυτή είναι του
υπαρξιστή Nicola Abbagnano. <span lang="EN-US">O</span><span lang="EN-US"> </span>Nicola
Abbagnano, δεν ταυτίζεται με τους ωκεανολόγους της μεταφυσικής, δεν συμπλέει με
χλιμιτρίσματα υλισμού, ούτε συνηγορεί με
υψηλοκάπελλους υπαρξισμούς αν και ο ίδιος υπαρξιστής. </div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Υπήρξε
ένας ιδιότυπος υπαρξιστής με διασκεπτικά
ερωτήματα και προτάσεις για την
αυτοδιάθεση του ανθρώπου. Αντίθετος του ορθολογισμού και του αλογισμού,
και στεκόμενος απέναντι σε αποφατισμούς του τύπου, «ο άνθρωπος δεν
είναι ακόμη, και δεν έχει ακόμη. Συνεπώς η ριζική κατάσταση του ανθρώπου είναι
η ελλειμματικότητά του». Ο Nicola Abbagnano, φιλοσοφεί επάνω σε μια εμπειρική –
βιωματική μέριμνα που καλείται <span lang="IT">possibilit</span>à
δυνατότητα. Ξεκινάει από μια συμφωνία με τον Χάιντεγκερ για να διαφωνήσει στη
συνέχεια. Συμφωνεί με την άποψη του Χάιντεγκερ όταν εκείνος γράφει στο βιβλίο
του «Sein und Zeit» ότι «η δυνατότητα ως υπαρκτικό γνώρισμα είναι ο πρωτογενής και ο θεμελιώδης οντολογικός και
θετικός προσδιορισμός του “ενθάδε είναι – Dasein”». Αυτή είναι και η μόνη
συμφωνία Abbagnano και Χάιντεγκερ. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Και
αυτό γιατί σύμφωνα με τον Nicola Abbagnano η δυνατότητα είναι εκείνη που
ρυθμίζει τη βαθύτερη σχέση με τα πράγματα και τους άλλους, κυρίως με τον εαυτό
μας. Ακόμη και μέσα στο καταθλιπτικό
καθημερινό πλαίσιο της ζωής μας μπορούμε να αντλήσουμε εκείνες τις δυνατότητες
που θα μας δώσουν μια άλλη απάντηση, ένα
λόγο ύπαρξης, μια άλλη εμπειρία εξέλιξης, μια νύξη για την απελευθέρωση της
ανθρώπινης ύπαρξης. Ο Nicola Abbagnano θεωρεί ότι οι πολυάριθμες δυνατότητες
που υπάρχουν στη ζωή μπορούν να αποκαταστήσουν μια σχέση, μια συσχέτιση.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Nicola Abbagnano αποδέχεται ότι η εξωτερική πραγματικότητα, έτσι όπως
εκφράζεται στον κόσμο η αμεσότητά της γεννά αισθήματα φόβου, αναπτύσσει
δύσκολες συνθήκες, τρομοκρατεί πολλές φορές την ανθρώπινη παρουσία. Η
δυνατότητα όμως, η οποία τροφοδοτεί την αλλαγή στον εκφρασμένο τρόπο ζωής,
μπορεί να συμβάλλει δημιουργικά στη διαμόρφωση των όρων της ζωής μας. Η
δυνατότητα για τον Nicola Abbagnano, δεν μετατίθεται στο μακρινό μέλλον, όπως
συμβαίνει με τους άλλους υπαρξιστές, αλλά επιβεβαιώνει τον ευδιάκριτο οριστικό
χαρακτήρα της στο παρόν. Εκτιμά ο Nicola Abbagnano, ότι ο άνθρωπος χάνει τις
αυθεντικές του δυνατότητες, αλλοτριώνεται, διασκορπίζεται, αποπροσωποποιείται,
διαθέτει όμως ανεξάντλητες δυνατότητες που μπορούν να τον κρατήσουν ελεύθερο
και αυτεξούσιο. Η εκτίμηση του, είναι ότι η φύση έκρυψε περίτεχνα πολλαπλές
δυνατότητες ικανές να απελευθερώσουν τον άνθρωπο από το αδιέξοδο της ιστορικής
και υπαρκτικής του τύρβης.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="IT">O</span><span lang="IT"> </span><span lang="IT">Nicola</span><span lang="IT"> </span><span lang="IT">Abbagnano</span>, από το 1942, πολύ πριν από
τον Λιούις Τόμας θεμελιώνει τις απροσμέτρητες δυνατότητες του ανθρώπου. Τι μας
λέει στις μέρες μας ο Λιούις Τόμας «χάρη στην ύπαρξη του απείρου των
δυνατοτήτων της πολυπλοκότητας του νευρικού συστήματος, που ξεπερνάει τα όρια
του αντιληπτού και προκαλεί απέραντο δέος και θαυμασμό ο άνθρωπος είναι
βιολογικά προγραμματισμένος με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπόκειται σε καμία
χειραγώγηση και να έχει πάντα την ελευθερία της συνεχούς αναζήτησης νέων στόχων
και σκοπών.»</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Με
άλλα λόγια ο Λιούς Τόμας συμφωνεί με τον Nicola Abbagnano και μας λέει με την
δική του επιστημονική γλώσσα ότι η δομή του νευρικού συστήματος του ανθρώπου
είναι εκείνη που τον καθιστά βιολογικά
ελεύθερο. Το ίδιο με την δική του φιλοσοφική
γλώσσα θα τονίσει και ο Nicola Abbagnano, «η υπαρξιακή δυνατότητα μπορεί
να έχει ποικίλα χαρακτηριστικά αλλά το περιεχόμενο της είναι εκείνο που την
εξαίρει σε αυθεντική». </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Δεν
είναι τυχαίο ότι ο υπαρξισμό του Nicola Abbagnano ονομάζεται «<b>Θετικός Υπαρξισμός - Esistenzialismo
Positivo</b>» και αποτελεί το καλύτερο εργαλείο για την Φιλοσοφική
Συμβουλευτική. <b> <o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<b>Απόστολος Αποστόλου. <o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<br /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-74057861844985268762018-04-01T12:25:00.001-07:002018-04-01T12:29:23.596-07:00 Νέλσον Γκούντμαν και Φιλοσοφική Συμβουλευτική <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: 14pt;"> </span></b><br />
<b><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></b>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Νέλσον Γκούντμαν ελάχιστα γνωστός στις φιλοσοφικές μας κοινότητες καθηγητής στο Χάρβαρντ επιχείρησε τη μεγάλη έξοδο από τον
αντικειμενισμό και μαζί κριτίκαρε την ιδεολογική δικτατορία των αναλυτικών και
των κοιμισμένων εμβατηρίων τους, εισάγοντας
μια αισθητική άποψη που
λειτουργεί ως πρόταση ζωής.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Μιλώντας
για τον κανόνα της επαγωγής και τον Μπλάσινο (grue) γρίφο, ουσιαστικά κτυπούσε
το τελεφερίκ της σκέψης του Χιούμ και όχι μόνο, σπάζοντας παράλληλα και ποδοπατώντας τις μάσκες της αναλυτικής φιλοσοφίας και των
λογικών διαλείψεων της. Τι μας λέει λοιπόν ο Γκούντμαν ο κανόνας της επαγωγής
πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να λέει ότι το μέλλον θα είναι σαν το παρελθόν,
αλλά μόνο σε ορισμένες απόψεις οι οποίες «επιδέχονται παρέκταση». Το
αλληλολιβάνισμα του αναλυτικού θετικισμού όπου η αλήθεια μετατρεπόταν σε
ανταλλάξιμη εικόνα προς όφελος της εικόνας της αλήθειας, πάει περίπατο.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Νέλσον Γκούντμαν ιδρύει το 1967 το «Πρόγραμμα μηδέν» (Project Zero) στο
Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, στο πρόγραμμα συνεργάστηκαν φιλόσοφοι, ψυχαναλυτές,
ερευνητές – ψυχολόγοι και διερευνούσαν τις γνωστικές διαδικασίες της αισθητικής
και της τέχνης στη διαδικασία της ανάπτυξης της προσωπικότητας, της
ατομικότητας και της συλλογικότητας. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ποια
είναι τα οφέλη για την Φιλοσοφική Συμβουλευτική στα όσα τονίζει ο Νέλσον Γκούντμαν. <b>Στις εκτιμήσεις του ότι τα σύμβολα της μοντέρνας τέχνης υπερέχουν από
τα σύμβολα της επιστημονικής κοσμοεικόνας</b>. Και αυτό γιατί τα επιστημονικά
σύμβολα κινούνται στα όρια της κλασικής αναπαράστασης της γλώσσας και του
νοήματος, Η αναλυτική φιλοσοφία και ο γνωσιοθεωρητικός επιστημονικός
προοπτικισμός, ψιλοπετάει ρίχνοντας αλλού τις άχνες (νοήματα) και αλλού τα φτερουγίσματα
(γλώσσα), και πάντα σε κατασκευασμένες αντανακλάσεις σκέψεων και σε συμβατικές
συνειρμικές σκηνοθεσίες. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Δεν
είμαστε κατά τον Νέλσον Γκούντμαν,
πολιτικά και οικονομικά αυτόματα.
Λειτουργούμε σε συμβολισμούς (η επιρροή του από τον Κασσίρερ είναι εμφανής) και
σε νοήματα τα οποία δεν είναι αναπαραστάσεις μιας αντικειμενικής πραγματικότητας.
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Η
αισθητική, η τέχνη, όχι ως αυτό που εμφανίζει αλλά ως αυτό που εμείς μπορούμε
να ζήσουμε - να εδώ οι εγγύτητες με την Φιλοσοφική Συμβουλευτική η οποία
προτείνει την αισθητική ως καθαρή ανάσα της ψυχοπνευματικής διαύγειας – γίνεται
εσωτερίκευση και αλλαγή ζωής. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Για
να μη λιμνάζει μέσα στο ίδιο της το ύφος η ζωή, όπως λέμε και στην Φιλοσοφική
Συμβουλευτική έχουμε ανάγκη την μεταξίωση της αισθητικής μας, δηλαδή της ψυχοσυναισθηματικής
μας και συμβολικής μας λειτουργίας.
Θυμίζει κάτι όλα αυτό; Βεβαίως θυμίζει τον Μισέλ Φουκώ και την «Επιμέλεια του
Εαυτού». </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Απόστολος
Αποστόλου.</div>
<span style="font-size: 12pt;"><!--[if gte vml 1]><v:shapetype id="_x0000_t75"
coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe"
filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75" alt="" style='width:2in;
height:136.5pt'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\media\AppData\Local\Temp\msohtml1\01\clip_image001.jpg"
o:href="https://tse4.mm.bing.net/th?id=OIP.9TRPKIwhmrhTVYLfPEmTgwHaHB&pid=15.1&P=0&w=192&h=183"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-16780246907535523112018-04-01T12:21:00.001-07:002018-04-01T12:29:40.562-07:00 Κάντ και Φιλοσοφική Συμβουλευτική <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EN-US"><img src="https://tse3.mm.bing.net/th?id=OIP.X5S0XE67yLX0BNPWKTahLgHaK_&pid=15.1&P=0&w=300&h=300" />O</span> Κάντ με τη σκέψη του, θέλησε να φωτίσει την <span lang="EN-US">terra</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">incognita</span> της φιλοσοφίας, και
κατάφερε από τη μια πλευρά να παγιδευτεί σε ένα γνωσιακό αδιέξοδο και ένα
θετικιστικό αγνωστικισμό, και από την άλλη να μας χαρίσει απροσμέτρητους στοχασμούς
για τη μεταβλητή της φιλοσοφικής μεταβολής.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Η
συμβολή του στην φιλοσοφική ανθρωπολογία και φιλοσοφική συμβουλευτική απροσμέτρητα
ευεργετική. Πολύ πριν οι θεραπευτές της ψυχο-αγοράς καλλιεργήσουν σαν πράκτορες
επί μισθώσι τις διαδρομές του θυμικού<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ντεφατισμού, ο Κάντ μας έχει<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>δώσει τα φώτα του, και μας έχει απαλλάξει από τα ληγμένα λόγια του
ψυχοθεραπευτικού προσκοπισμού. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ήδη
από το 1770 μας έχεις θέσει τα ερωτήματα:</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<u>Τι
είμαι σε θέση να γνωρίζω</u>;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<u>Τι
οφείλω να κάνω</u>;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<u>Που
επιτρέπεται να ελπίζω</u>;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<u>Τι
είναι ο άνθρωπος</u>;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Λακάν χαιρέτησε τα παραπάνω ερωτήματα με παραθέματα εγκωμιαστικών λόγων και
παρόλες τις διαφορές του, με το καντιανό πνεύμα μένει ανοιχτός στην<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καντιανή ερμηνευτική <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ερωτηματοθεσία.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
Κάντ κάνει μια διάκριση ανάμεσα στα προσωρινά πάθη (Af<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">fekte</span>) και στα νόμιμα πάθη (Leidenschaften),
επιθυμώντας έτσι να οργανώσει μια πρακτική φιλοσοφία χωρίς την παθολογία ( ο
Αντόρνο κινείται αντίθετα σε μια πρακτική φιλοσοφία με κέντρο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την παθολογία), επιπλέον στην προσπάθεια του,
να ανιχνεύσει το «επιθυμείν» (Begehrungsvernogen) και μέσα από εκείνο τη
διαστροφή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ενοχοποιεί νησίδες του Λόγου,
όχι όμως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον πυρήνα ( Kern) του Λόγου. Έτσι
η<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πρακτική φιλοσοφία ή η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>φιλοσοφική συμβουλευτική, αποστασιοποιείται
από την παθολογία και την καθαρτήρια προσπάθεια. Για τον Κάντ η πρακτική
φιλοσοφία ή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η φιλοσοφική συμβουλευτική,
δεν έχει εγγύτητες με τον <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ψυχολογισμό,
ασκώντας την ίδια στιγμή ο Κάντ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κριτική
στον ψυχολογισμό. Η σκιά για τον Κάντ συλλαμβάνεται μέσα στη λάμψη του Λόγου.
Επίσης οι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αξιολογικές αναπροσαρμογές του
υποκειμένου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέσα στην πρακτική φιλοσοφία
ή την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>φιλοσοφική συμβουλευτική, θα
επιτρέψουν και διαφορετικές αποτιμήσεις <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο ψυχολογικό επίπεδο. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Βέβαια
πολύ πριν από τον Κάντ, ο Αριστοτέλης μας έχει πει, ότι τα πάθη καθεαυτά έχουν
αδιάφορο χαρακτήρα και εκδηλώνονται «απροαιρέτως». Η ανθρώπινη προαίρεση είναι
που δίνει στα πάθη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προβάδισμα.( Ηθικά
Νικομάχεια ΙΙ 4, 1105, β 28 -1106<sup>α</sup> 6). Όμως η δυτική υπολογισμένη
αοριστία με τις νεκρανεστημένες ιδοψυχαναγκαστικές ιδέες της, είχε συνάψει
συμφωνία με την κηδεμονία της εσωτερικής διάρκειας του Απ. Παύλου, όταν στο
Περί «παθών ατιμίας»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η κεντρική έννοια
της παυλικής ανθρωπολογίας είναι η θεραπεία των παθών. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Αυτό
όμως που κατεδαφίζει τον αχρονικό κυκλοθυμικό χαρακτήρα των ψυχοθεραπευτικών
θεωριών είναι, όταν ο Κάντ θέτει το ζήτημα της μη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δικαιολόγησης <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των κριτηρίων, των θεμελίων, των μετωνυμικών
αιτιοτήτων,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των εξηγήσεων και
αποτελεσμάτων, όπου η θεραπεία δεν υπάρχει ως θεραπεία των συμπτωμάτων, και
παθολογική θεραπεία. αλλά ως διάγνωση συμπτωματολογίας, και θα ήταν μάταιο να
αναζητηθεί η θεραπεία. Επιπλέον η νόσος και η ίαση συναιρούνται. Τι προτείνει
στον τεχνικό παροξυσμό της ψυχοαναλυτικής ο Κάντ; τον θεμελιακό υπαινιγμό ο
οποίος υπάρχει σε ό,τι προσπαθούμε να διατυπώσουμε. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(Κάντ Τι είναι Διαφωτισμός.)</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Απόστολος
Αποστόλου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 15;"> </span><span style="mso-tab-count: 10;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<br /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-87945135563321183262018-03-27T04:58:00.001-07:002018-04-01T12:13:33.952-07:00Κινηματογράφος και Φιλοσοφική Συμβουλευτική.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<img src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t34.0-12/29547290_10216030038524349_1878110097_n.jpg?oh=d145c4bbb9e354689596666ee78e4bc1&oe=5ABCA41A" /><img src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t34.0-12/29550777_10216030038924359_1039241698_n.jpg?_nc_cat=0&oh=be9b707bb661101c98d41a9042ecc1d4&oe=5ABC7DA6" /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-88579630478508765182018-03-24T13:14:00.003-07:002018-03-26T03:42:44.240-07:00Nicola Abbagnano και Φιλοσοφική Συμβουλευτική.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<img src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t34.0-12/29138025_10215999639084382_241994174_n.jpg?_nc_cat=0&oh=048449cfa0c81c36374bb6bd51386ad3&oe=5AB853F1" /><img src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t35.0-12/29391521_10215999640484417_1870482967_o.jpg?_nc_cat=0&oh=16060b16e36c26e6f59e07721743591a&oe=5ABB010F" /></div>
<br />
<br />
<br />
<img src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t35.0-12/29391422_10215999639084382_241994174_o.jpg?_nc_cat=0&oh=6b85bc51868b36378a864961188f1b61&oe=5ABAFCB4" /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-29387148735579193802018-03-24T13:11:00.000-07:002018-03-24T13:11:05.259-07:00Νέλσον Γκούντμαν και Φιλοσοφική Συμβουλευτική<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<img src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t34.0-12/29547618_10215999643164484_1644254839_n.jpg?_nc_cat=0&oh=166c702d8a37d1b97f7e75d1c46df016&oe=5AB972D5" /><img src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t34.0-12/29345789_10215999642204460_657105655_n.jpg?_nc_cat=0&oh=f1fbd035df90d9b72d34120a51944e37&oe=5AB959B0" /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-92096472458774398282018-03-22T13:58:00.002-07:002018-03-22T13:58:51.239-07:00Κάντ και Φιλοσοφική Συμβουλευτική<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;">
<img src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t34.0-12/29134679_10216076218277117_2100273525_n.png?_nc_cat=0&oh=67704c4bc42513cdb0ade66c012670e0&oe=5AB5BEC4" /><img src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t34.0-12/29019543_10216076218797130_1778522335_n.png?_nc_cat=0&oh=843f7789aff8bfe106d458075b47a73e&oe=5AB6D0B7" /></div>
</div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-91523935460870366452018-03-21T03:59:00.000-07:002018-03-21T05:51:21.782-07:00 Περί αναπαραστάσεως <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="text-align: justify;">Πόσο
σκληρός είναι ο αποχαιρετισμός των κίβδηλων εννοιολογικών αφαιρέσεων που ο
αντίλαλος τους κρατάει ακόμη; Πόσο ακόμη</span><span style="text-align: justify;">
</span><span style="text-align: justify;">τα ιερατεία των πνευματικών ζόμπι</span><span style="text-align: justify;">
</span><span style="text-align: justify;">θα κηδεμονεύουν την παραληρηματική αφαίρεση της σκέψης;</span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Ο
λόγος για τα φληναφήματα περί «αναπαραστάσεως», από ψυχαναλυτικές και
φιλοσοφικές οπισθοβατικές μηδαμηνολογίες. Οι περιπλανώμενοι μυαλοπώλες, η
πνευματική ελιτοαλητεία, έχει κτίσει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη
«φυλακή του Ρέντιγγ» γύρω από την αναπαράσταση και το διακοσμητικό της
παραμύθι. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<img src="https://tse3.mm.bing.net/th?id=OIP.WxK851_0Ny1T1sS6VOAguwHaFj&pid=15.1&P=0&w=205&h=155" />Ο
Φρόϋντ βγάζοντας την αναπαράσταση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο
σφυρί της <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δημοπρασίας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θέλοντας
να την αποχρωματίσει από την φιλοσοφική της ύπνωση, σε δύο του άρθρα με τίτλο
«αναπαράσταση και μνημονικά ίχνη», θα μας πει ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε
τα φιλοσοφικά της ξόρκια της αναπαράστασης που μας άφησαν οι μάγισσες της
φιλοσοφικής παιδείας μας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που την ήθελαν ως
αναπαράσταση υποκειμένου με αντικείμενο και προς άφεση των αμαρτιών της, να την
δούμε ως αντιδιαστολή συναισθήματος (ποσόν –quntum- συναισθήματος) και αναπαράστασης.
Αναπαράσταση κατά Φρόϋντ είναι εκείνο το μέρος του αντικειμένου που εγγράφεται
στα μνημονικά συναισθήματα. Εδώ ο δάσκαλος Φρόϋντ με τους βαρύτιμους λόγους
του, εστιάζεται σε αναπαραστάσεις λέξεων και αναπαραστάσεις πραγμάτων. Οι
αναπαραστάσεις πραγμάτων είναι χαρακτηριστικές του ασυνείδητου συστήματος, ενώ
οι αναπαραστάσεις <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λέξεων έχουν μια φυγή
προς το συνειδητό και προ-συνειδητό. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="IT" style="mso-ansi-language: IT;"><a href="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t34.0-12/29004052_10212934448328193_1303710059_n.png?_nc_cat=0&_nc_eui2=v1%3AAeE83LFLdFt2gFKpuXek47nhDzju3fbPO9VH7ovh-Qc3uWptnUPbACCRKFx92vCxkNHbcBx1ega_b-OKfEL-ZfTqHtCvxcR5DymrkhWmDGVQqQ&oh=f20cf303fdc616d8958862d62b1c2267&oe=5AB3AA3E" imageanchor="1"><img border="0" height="200" src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t34.0-12/29004052_10212934448328193_1303710059_n.png?_nc_cat=0&_nc_eui2=v1%3AAeE83LFLdFt2gFKpuXek47nhDzju3fbPO9VH7ovh-Qc3uWptnUPbACCRKFx92vCxkNHbcBx1ega_b-OKfEL-ZfTqHtCvxcR5DymrkhWmDGVQqQ&oh=f20cf303fdc616d8958862d62b1c2267&oe=5AB3AA3E" style="text-align: left;" width="178" /></a>O</span><span lang="IT"> </span>πολύς <span lang="IT" style="mso-ansi-language: IT;">Green</span><span lang="IT"> </span>στο (<span lang="IT" style="mso-ansi-language: IT;">La</span><span lang="IT"> </span><span lang="IT" style="mso-ansi-language: IT;">reserve</span><span lang="IT"> </span><span lang="IT" style="mso-ansi-language: IT;">de</span><span lang="IT"> </span><span lang="IT" style="mso-ansi-language: IT;">l</span>’ <span lang="IT" style="mso-ansi-language: IT;">incr</span>é<span lang="IT" style="mso-ansi-language: IT;">able</span>) <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«η εφεδρεία του αδημιούργητου», θα μας πει ότι
η αναπαράσταση είναι συνδεδεμένη με την απώλεια του μητρικού αντικειμένου, και
κυρίως με το πένθος και την εξέλιξη της συγκεκριμένης ανάμνησης μέσα στην
απουσία.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η ma<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">n</span>que<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">s</span> (έλλειψη), και η perte (απώλεια), γίνονται αναπαραστίσημες. Κάτω
από μια άλλη προβληματική, ο Pierre Marty βλέπει ότι οι αναπαραστάσεις
κατέχονται από μια μηχανιστική σκέψη (pensée opératoire). </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<img height="200" src="https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/v/t34.0-12/29020133_10212934477328918_550074233_n.png?_nc_eui2=v1%3AAeGSo0pTCQ0kEvv6RzFdqhTvSkLwbZ2hLSrQr7nfMdA325SFsj4O1vrZQunmhJdN1AIhshBLGNaO5XcFzyHvwLVMSFpzAl254W2pcN1hmK9cEA&oh=2ec8cc12f807a629660c0062efea74e8&oe=5AB4C6F8" width="163" />Στην
φιλοσοφική αστροφεγγιά η αναπαράσταση πότε συστήνεται με τους κυμματοσωματικούς
δυϊσμούς της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και πότε με τα απόλυτα κέντρα.
Στον Πλάτωνα η αναπαράσταση δεν έλκεται ούτε από την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έλλειψη, ούτε από το κενό, αλλά από μια
κίνηση η οποία είναι αναντιπαράστατος (Σοφιστής 255<sup> </sup>Α, 248Β, 249 Α).
Στον Αριστοτέλη στο Περί Ψυχής η αναπαράσταση κατοικοεδρεύει στη φαντασία ως
«δόξα μετ’ αισθήσεων», και ενώνει έννοιες και προσωπικές συνθέσεις. Στη δυτική
πνευματική<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«ορθολεξία», με <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα κέντρα, και τα ειδωλοποιητικά ριζώματα, η
αναπαράσταση αναζητά έναν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πυρήνα (Kern).
Ο γερμανικός βερμπαλισμός με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τους Κάντ
και Σοπενχάουερ, θέλει κάθε αναπαράσταση να συνεπάγεται ως κατάφαση (Ich bin
Denkende). Ας θυμηθούμε εδώ ότι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">o</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Wolf</span><span lang="EN-US"> </span>εισήγαγε
στη γερμανική γλώσσα τη λέξη Vorsellung (αναπαράσταση) με τη σημασία της ιδέας,
ή εικόνας. Το άλλο στρατόπεδο της δυτικής πνευματικής ευφορίας, οι «γαλλικοί
φιλοσοφικοί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αναμεταδότες», οι «χοηφόροι»
του φαντασιακού, αναψηλάφησαν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την
αναπαράσταση άλλοτε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ως φαινόμενο κατά τον
Renouvier, και άλλοτε πάλι την κεραυνοβόλησαν στο imaginaire, σύμφωνα με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Bossuet. Αλλά η αναπαράσταση θα μας πει ο Μπερξόν, ζει στο πεδίο του
δικού μας κρυπτογραφήματος όχι ως représenter, αλλά ως se représenter (ως εγώ
έχω την αναπαράσταση). <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Η
αναπαράσταση με τις συναιτιότητες της, έξω από τον συμπλεγματικό διδακτισμό της
«ενοχοποημένης»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«ψυχοφιλοσοφικής νησίδας»,
που την καθιστά περιγραφική έννοια, όπως το βίωμα και τα ψυχικά ενεργήματα, και
της αποδίδει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εξηγητική προχειρολογία, για
να παραφράσω τον Φελίξ Τορές «αλληγορεί το όνομα της». Δηλαδή λειτουργεί ως
παρακειμενικότητα. Ως σημειώσεις, ως σκόπιμα χάσματα, ως υπότιτλοι, ως
παρεμφερή στοιχεία, και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συνοδεύει,
πλαισιώνει, διασπά, υποτιμά. Γι’ αυτό προτείνω στους μαθητές μου να μην
περιμένουν την προσδοκία της αποκάλυψης από την αναπαράσταση,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλλά την ειρωνεία της προκλητικότητας της,
και της ρήξης της. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<a href="https://ceasefiremagazine.co.uk/wp-content/uploads/MikhailMikhailovichBakhtin-s-h.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="149" src="https://ceasefiremagazine.co.uk/wp-content/uploads/MikhailMikhailovichBakhtin-s-h.jpg" style="text-align: left;" width="200" /></a>Με
άλλα λόγια η αναπαράσταση<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχει την
ακρίβεια της κοπτοραπτικής και κορεσμένη από ετερότητες χαίρεται τα ομοιώματά
της. Ίσως ο Μπαχτίν ήξερε καλύτερα από όλους ότι η αναπαράσταση καταργείται με
τη συμμετοχή στο παζάρι της ζωής, και όλα τα άλλα αποτελούν νεκρές φλυαρίες και
άλλοθι για να εκκολάπτουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τις παλιές
γραφές. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Απ</span>όστολος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αποστόλου. </div>
<br /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-36723531493150985832014-10-06T02:56:00.001-07:002016-04-07T20:46:07.680-07:00Σεμιναριακός Κύκλος.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmjXWrnSruBzdIYAbnaTFWcbxmY1aigEmKmAeCWvC8c5BzZQOA4oc-NbCK4enKdJx4TJ2cM4Cy_SpC4-DABemJw_m7OJWd1VQt9Aozsz_ofd4-4RSJ2Tl-QtVNc8hjbnOLEBqwrHqkyxs/s1600/I-Am-Winter-Surreal-Photography-by-Martin-Stranka.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmjXWrnSruBzdIYAbnaTFWcbxmY1aigEmKmAeCWvC8c5BzZQOA4oc-NbCK4enKdJx4TJ2cM4Cy_SpC4-DABemJw_m7OJWd1VQt9Aozsz_ofd4-4RSJ2Tl-QtVNc8hjbnOLEBqwrHqkyxs/s1600/I-Am-Winter-Surreal-Photography-by-Martin-Stranka.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="background-color: yellow; color: #141823; font-family: "helvetica" , "arial" , "lucida grande" , "tahoma" , "verdana" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17px;">Ταξιδεύοντας σ' αυτό που Είσαι </span><br />
<br style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17px;" />
<span style="background-color: yellow; color: #141823; font-family: "helvetica" , "arial" , "lucida grande" , "tahoma" , "verdana" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17px;">Κύκλος Διαδικτυακών Σεμιναρίων Αυτογνωσίας</span><br />
<br style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17px;" />
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: "helvetica" , "arial" , "lucida grande" , "tahoma" , "verdana" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17px;">Τα σεμινάρια θα είναι επαναλαμβανόμενα με καινούργιο περιεχόμενο κάθε φορά. Στόχος, η μελέτη ψυχο-οντολογικών προβλημάτων, μέσα απο την οποία να καλυφθεί ένα ευρύ φάσμα θεματολογίας και να παρουσιασθούν καινούργιες οπτικές με τις οποίες μπορούμε να δούμε τη σχέση μας με αυτό που ονομάζουμε πραγματικότητα, ψευδαίσθηση και ασυνείδητο. Και πως αυτό καθορίζει την εμπειρία μέσα από την αλληλεπίδραση μεταξύ του Εαυτού, του Εγώ και του Άλλου, στις Διαπροσωπικές Σχέσεις, στον Έρωτα, την Επιτυχία, την Ευτυχία και τη Χαρά, αλλά και στον Φόβο και την Αποτυχία και την Απογοήτευση. </span><span class="text_exposed_show" style="color: #141823; display: inline; font-family: "helvetica" , "arial" , "lucida grande" , "tahoma" , "verdana" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17px;"><br /><br /><span style="background-color: yellow;">Μπορείτε να παρακολουθήσετε το σεμινάριο από το σπίτι σας, όπου κι αν βρίσκεστε</span></span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: "helvetica" , "arial" , "lucida grande" , "tahoma" , "verdana" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17px;"> εντός και εκτός Ελλάδας και Κύπρου. Μπορείτε να συμμετέχετε διαδραστικά με υποβολή ερωτήσεων, πριν, ή κατα τη διάρκεια του σεμιναρίου. Η διαδικτυακή σύνδεση θα είναι επίσης δυνατή για προεπιλεγμένες ερωτήσεις με τους παρευρισκομένους οι οποίοι θα μπορούν να εκφράσουν την ερώτηση τους στους ομιλητές και κάθε φορά θα ακολουθεί συζήτηση.<br /><br />Παρουσιαστές:<br />Δρ. Απόστολος Αποστόλου, Διδάκτωρ Φιλοσοφίας<br />Δρ. Αθηνά Γεωργίου, Κλινικός Ψυχολόγος<br /><br />Εισαγωγικό Σεμινάριο<br />Πρώτη Ενότητα: Ο Εαυτός<br />Αποκύημα της πραγματικότητας, ή δημιουργός;<br />Δέσμιος μιας υπαρκτής πραγματικότητας ή σμιλευτής της;<br />Ασυνείδητο<br />Σκιώδεις σχέσεις<br />Έρωτας<br />Ευτυχία<br />Φόβος<br />Πόνος<br />Απογοήτευση<br />Αποτυχία<br /><br />ΧΩΡΊΣ ΚΌΣΤΟΣ ΔΩΡΕΆΝ. ΌΠΩΣ ΌΛΟΙ ΟΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑΚΟΊ ΚΎΚΛΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΉΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΉΣ.<br />Δηλώσεις συμμετοχής, theadventureofbeing@gmail.<wbr></wbr><span class="word_break" style="display: inline-block;"></span>com</span></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-84687421337706537422014-03-14T13:06:00.003-07:002014-03-15T13:35:09.372-07:00Ανθρωπομορφισμός ή Ζωομορφισμός; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL7g2gzEzlI__1pujCd4NMdM6IBEPR9cxSsInAuEenmKvCvqE8qi2ZVnarTcvYaHlLe6ZX_QE8tZnZvFG0VSot-EwCgtuXKIuklPfgSJwFkoOJ6n2Yy6zkD715ErRFzgeZyDw53FqDOeo/s1600/memorial_to_empty_hearts_by_dreamspeak.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL7g2gzEzlI__1pujCd4NMdM6IBEPR9cxSsInAuEenmKvCvqE8qi2ZVnarTcvYaHlLe6ZX_QE8tZnZvFG0VSot-EwCgtuXKIuklPfgSJwFkoOJ6n2Yy6zkD715ErRFzgeZyDw53FqDOeo/s1600/memorial_to_empty_hearts_by_dreamspeak.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />
Όταν άρχισε ο άνθρωπος να μπαίνει στον κόσμο με ένα αίσθημα ασφάλειας, τότε άρχισε παράλληλα και να τον νοηματοδοτεί καθ' ομοίωση του εαυτού του. Έβλεπε με άλλα λόγια διαθέσεις και δυνάμεις ανθρώπινες , τόσο για τα έμψυχα όσο και για τα άψυχα, αναγνώριζε ψυχή σ' όλα τα αντικείμενα, αλλά και στα γεγονότα. Απέδιδε ουσίες και μετάγγιζε τον εαυτό του επάνω τους. Με άλλα λόγια ο άνθρωπος πνευματοποιούσε, γιατί έτσι έβρισκε κατ' αυτόν, έναν κάποιο τρόπο να εγκαθιστά ένα νόημα.<br />
<br />
Όλα αισθάνονται και ενεργούν όπως αυτός. Η ζωντάνια, η διεκδίκηση, η επικοινωνία γίνονται στα μάτια του ανθρώπου μια συνομολογημένη σχέση που εγκαθιδρύεται μέσα από την δική του πρωτοβουλία. Οι θρύλοι, οι παραδόσεις, οι λαϊκές ιστορίες, αποτελούν τον κόσμο των προσωποποιημένων ενεργειών του ανθρώπου. Αυτό για κάποιους καλείται ανιμισμός, για κάποιους άλλους, ανθρωπομορφισμός.<br />
<br />
Ο Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος από τον 6ο αιώνα ειρωνευόταν και ασκούσε έντονη κριτική στον ανθρωπομορφισμό. Και όμως ο ανθρωπομορφισμός έχει διεισδύσει παντού. Ο Νίτσε έλεγε ότι η αλήθεια είναι ένας ευκίνητος στρατός από μεταφορές, μετωνυμίες, και από ανθρωπομορφισμούς. Ο ανθρωπομορφισμός καλύπτει ένα ευρύ φάσμα της ιστορίας μας. Είναι πανταχού παρών. Υπάρχει άλλοτε κρυφός, κάποιες άλλες φορές φανερός και εξευγενισμένος και άλλοτε πάλι χονδροειδής και ισοπεδωτικός.<br />
<br />
Στο σύνολό τους οι πνευματικές επιχειρήσεις μας είναι μπολιασμένες από τον ανθρωπομορφισμό. Οι θρησκείες κινούνται κατά βάση με νοητικές μορφές και εννοιολογικά συγκροτήματα του ανθρωπομορφισμού (Βίοι Αγίων, αγιάσματα, θαύματα, κλπ). Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στον Χριστιανισμό αλλά σ' όλες τις ιστορικές θρησκείες, δίνοντας άλλοτε περισσότερα και άλλοτε λιγότερα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Ακόμη και ο Βουδισμός, ή η φιλοσοφία του Ζεν, διαθέτουν απεικάσματα ανθρωπομορφισμού, υπό τη μορφή ότι κατασκευάζουν φαινόμενα. Το ίδιο συμβαίνει και με την ψυχανάλυση και την επιστήμη. Έχουμε δηλαδή παγίδες του ανθρωπομορφισμού ακόμη και σε υψηλές πνευματικές περιοχές.<br />
<br />
Δηλαδή, ο ανθρωπομορφισμός διατυπώνεται ακόμη και εκεί που παρεμβαίνει μια μηχανή, ή ένα όργανο διερεύνησης. (π,χ ένα τηλεσκόπιο ή ένα μικροσκόπιο κλπ). Και αυτό γιατί διαβάζουμε μηνύματα ή πληροφορίες, που μας έρχονται σε μια συνθηματική γλώσσα που πάλι παρεμβάλλεται ο άνθρωπος για να ερμηνεύσει. Έτσι από το ασυνείδητο, έως το Hua -t' ou στο Ζεν, ή την πληροφορία από το τηλεσκόπιο, όλα αυτά, ένας περιορισμένος εγκέφαλος θα τα ε ρ μ η ν ε ύ σ ε ι. Πως μπορούμε λοιπόν να είμαστε σίγουροι ότι αυτό που μαθαίνουμε δεν κουβαλάει μαζί του και και την ανθρώπινη σφραγίδα ή την ανθρωπομορφική επιτέλεση; Ή πως μπορούμε να εγγυηθούμε ότι οι ποιότητες των εντυπώσεων μας δεν σκεπάζονται από ανθρωπομορφικά επιχρίσματα; <br />
<br />
Στην φιλοσοφία μιλάμε πάντα για το ποιος "κατασκευάζει" το φαινόμενο. Και ο ανθρωπομορφισμός δεν είναι μόνο όταν μεταμορφώνεις με ανθρώπινη υπόσταση (όταν πνευματοποιείς δηλαδή ) τα άψυχα ή όταν δίνεις μια περαιτέρω δυνατότητα, σε έμψυχα ή πάλι όταν ερμηνεύεις τα έμψυχα ανάλογα με την ανθρώπινη συμπεριφορά αλλά και όταν τα "ανθρωπίζουμε". Που σημαίνει ότι αντί να μεγαλώνουμε εμείς στην κλίμακά τους, τα μικραίνουμε για να μπουν εκείνα στην δική μας. (ή και το αντίθετο).<br />
<br />
Υπάρχει όμως σήμερα ο ανθρωπομορφισμός; Ή μήπως περάσαμε σε έναν ζωομορφισμό. Ο ζωομορφισμός έχει γίνει ο μετανεωτερικός κοινωνικός μεταβατισμός. Δεν έχει παρά να προσέξει κανείς τους ζωομορφικούς ήρωες των παιδικών κόμικς ( στη δεκαετία του 90) του Ταμαγκότσι με καταγωγή ίσως από τη Βερολινέζικη αβανγάρντ, ή ακόμη τα σπότ της Orangina.<br />
<br />
Ο Δ. Δημητριάδης αναφερόμενος στη μεταμόρφωση των ανθρώπων σε ζώα στα έργα του Κάφκα, γράφει ότι "το ζώο είναι πάντα έρμαιο παθητικότητας και αβουλίας και πάντα καταλήγει στην ήττα, στην αποτυχία στη καταστροφή...στον Κάφκα ο άνθρωπος είναι χωρίς εξαίρεση ένα εκ των προτέρων καταδικασμένο ζώο."<br />
<br />
Όμως ο ζωομορφισμός δεν παραπέμπει μόνο στην παθητικότητα και αβουλία, αλλά και σε μια απελευθέρωση των ενστίκτων που όμως στην κυκλοφορία τους παροχεύονται, ή αν θέλετε χειραγωγούνται. Ο Brown έγραφε ότι σε τρεις μεγάλους περιόδους προορίζεται να διανύσει το γένος μας: την αρχαϊκή όπου τα ένστικτα εκδηλώνονται και ικανοποιούνται ελεύθερα, την καθεαυτό ιστορική που χαρακτηρίζεται από μια ολοένα και πιο ισχυρή αλλοτρίωση παράλληλα με καταπίεση (εδώ εστιάζεται και ο ανθρωπομορφισμός) και εκείνη των σκοτεινών δυνάμεων της καρβουνόψυχης και κατευθυνόμενης ορμής. ( γιατί να μην είναι ο ζωομορφισμός;) για να τερματιστεί η δημιουργία μιας νέας φάσης της ελεύθερης και λυτρωμένης συνείδησης.<br />
<br />
Απόστολος Αποστόλου.<br />
</div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-4050548832390486622014-03-13T04:24:00.001-07:002014-03-13T07:58:41.642-07:00Ακόμη και αν δεν υπήρχε έπρεπε να βρεθεί.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpHYLQc1jNdtYxWjBlELhCiPrGzdE83zX2ERG788e1wsMmS7C_6NE1dNvBBexQjchuf4CACcslgd3Fkug9Hf-gjkj9zZ11B0i9NucGYNo_C9Sk5inA6k2LzMOeL1De0uHGYeBdHIcniFw/s1600/surrealart_14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpHYLQc1jNdtYxWjBlELhCiPrGzdE83zX2ERG788e1wsMmS7C_6NE1dNvBBexQjchuf4CACcslgd3Fkug9Hf-gjkj9zZ11B0i9NucGYNo_C9Sk5inA6k2LzMOeL1De0uHGYeBdHIcniFw/s1600/surrealart_14.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Ακόμη και αν δεν υπήρχε το ασυνείδητο θα έπρεπε να βρεθεί. Ο σολιψισμός (δηλαδή η θέση ότι ο κόσμος είναι η παράσταση μου) όταν αναφερόταν στο οργανικό στοιχείο του ε γ ώ , βεβαίωνε και το <i>μη - εγώ</i>. Ανόργανα στοιχεία και συνθέσεις οργανικές, φαινόμενα φυσικά και ψυχικά ολοκλήρωναν σύμφωνα με τον σολιψισμό τη σφαίρα του α ν ώ ν υ μ ο υ μη- ε γ ώ. Προς όλα αυτά αντιτίθεται το π ρ ο σ ω π ι κ ό ε γ ώ , ως υποκείμενο αισθανόμενο, αντιλαμβανόμενο σκεπτόμενο. Έτσι ο χρόνος για να βρεθεί το ασυνείδητο ήταν πολύ ώριμος.</div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-1589835706262616332014-03-12T09:37:00.001-07:002016-04-01T02:58:18.003-07:00Τα πάθη η Κάθαρση και η Ομοιοπαθητική. Απόψεις του J. Croissant.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr8U7dQ-pdYiYn71F1eztDXPn6sgK2CY1eo_G_ONlsQso0Q1bigVB7Oz4YMRYYDkaQNYueaebPN_-8FFBzl3VMITbUfwtT6COfsYQUpXa8eefQj-xrZB3YAUl-hJunVjofop7_sUtfXWg/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82+(9).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr8U7dQ-pdYiYn71F1eztDXPn6sgK2CY1eo_G_ONlsQso0Q1bigVB7Oz4YMRYYDkaQNYueaebPN_-8FFBzl3VMITbUfwtT6COfsYQUpXa8eefQj-xrZB3YAUl-hJunVjofop7_sUtfXWg/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82+(9).jpg" /></a></div>
Είναι γεγονός ότι οι Στωϊκοί οικοδόμησαν την απλοϊκή τους δοξασία επάνω στις αναλύσεις του Αριστοτέλη όταν εκείνος μιλούσε για τις παραστάσεις ως "παθήματα της ψυχής". Όμως ο Αριστοτέλης ποτέ δεν εδίδαξε, όπως οι Στωϊκοί την<i> απάθεια,</i> ως προϋπόθεση και κανόνα της αρετής. Και δεν συμβούλευε την εξάλειψη αλλά τον μετριασμό των παθών, τη <i>μεσότητα</i>, όπου τα πάθη υποταγμένα στο μέτρο, κατά την αντίληψη του, λειτουργούν με ισορροπία στον ομαλό ψυχικό κόσμο.<br />
<br />
Όμως ο Σταγειρίτης φιλόσοφος μας εντάσσει σε μια καινούργια αντίληψη, όταν μιλώντας περί της <i>Καθάρσεως,</i> αναφέρεται στο περί<i> "ελέου και φόβου"</i> . Με άλλα λόγια σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του J. Croissant, ο Αριστοτέλης προσεγγίζει με ψυχοφυσιολογικό επίπεδο τη Κάθαρση. Φαίνεται (πάντα κατά τον J. Croissant) ότι ο Αριστοτέλης (ας μη ξεχνάμε ότι ήταν γιος γιατρού και ο ίδιος υπήρξε και πέραν των άλλων και φυσιολόγος) έχει παρατηρήσει από ψυχοφυσιολογική πλευρά τις μυστηριακές τελετές και τα ιερά όργια και έχει πειστεί ότι ο παροξυσμός με την συμβολή της όρχησης έχει ως κατάληξη το<i> " κουφίζεσθαι μέθ΄ ηδονής ".</i> Η έξαρση του πάθους, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, ουσιαστικά γυμνάζει τη ψυχή, και παράλληλα δαμάζει τα πάθη εκτονώνοντας τα, με τρόπο ανακουφιστικό από την πίεση που αυτά ασκούν.<br />
<br />
Έχουμε δηλαδή μια ομοιοπαθητική μέθοδο (η μέθοδος ήταν γνωστή στους αρχαίους γιατρούς "το όμοιον δια του ομοίου", εξάλλου ο μιθριδατισμός θα μπορούσε να συμπεριληφθεί εκεί) με το φόβο και τον έλεο που γιατρευόμαστε από τον φόβο και τον έλεο και τα "τοιαύτα" παθήματα.<br />
<br />
Πρωτότυπη αλλά και αρκετά πειστική η άποψη του J. Croissant. Επάνω σε αυτές τις απόψεις η Φιλοσοφική Συμβουλευτική προετοιμάζει σεμινάριο για τους όσους ενδιαφέρονται, ΔΩΡΕΑΝ <br />
<br />
<br /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-50992674431589929612014-03-09T09:04:00.001-07:002014-03-09T09:04:38.952-07:00Οι συγκινήσεις.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i><br /></i>
<i><br /></i>
<i><br /></i>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3RHvOUAzMwrxd0fKeB1LxursG-o3Z3wp583wyJz3crdOMDsIGtOKoJuWkKvApMpnjlj-sWh7U40TMnGNSmELK7CYT_Fc8qz8XSSDsAjZ4kylwbr5dAo8OtpHjVXZsSwIW8x1rMcXU06g/s1600/surreal-photo-manipulations-by-erik-johansson-5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3RHvOUAzMwrxd0fKeB1LxursG-o3Z3wp583wyJz3crdOMDsIGtOKoJuWkKvApMpnjlj-sWh7U40TMnGNSmELK7CYT_Fc8qz8XSSDsAjZ4kylwbr5dAo8OtpHjVXZsSwIW8x1rMcXU06g/s1600/surreal-photo-manipulations-by-erik-johansson-5.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<i><br /></i>
<span style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; font-style: italic; line-height: 16px;">Στην αρχή ήταν το χάος.</span><br style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px;" /><span style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; font-style: italic; line-height: 16px;">Μετά γεννήθηκα εγώ, μονάχος, σ’ έναν κόσμο ραγισμένο</span><br style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px;" /><span style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; font-style: italic; line-height: 16px;">μ’ έναν κουρελιασμένο Θεό που γύριζε από πόρτα σε πόρτα</span><br style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px;" /><span style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; font-style: italic; line-height: 16px;">ζητιανεύοντας την ύπαρξή του.</span><br style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px;" /><span style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; font-style: italic; line-height: 16px;">Ύστερα γίναμε ξαφνικά δυο. Φιληθήκαμε</span><br style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px;" /><span style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px;"><i>Κι άρχισε να σκοτώνει ο ένας τον άλλον. </i> Τ. Λειβαδίτης.</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 16px;"> <i>Καί πάντα ἀπ' τό Θεό μας Μιά </i></span><i><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 16px;">κλωστή</span><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 16px;"> μονάχα μᾶς χωρίζει Πού </span><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 16px;">τύφλωση</span><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 16px;"> καί </span><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 16px;">θάνατο</span><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 16px;"> Σημαίνει ἄν θά τήν </span><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 16px;">κόψεις</span><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 16px;">.</span></i><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;">Γ.Ρίτσος.</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;">Οι συγκινήσεις όσο πάνε και πιο ουδέτερες γίνονται. Κλείνονται στην συμφιλιωτική ελαφρότητα. Στην υγρασία του άγραφου.</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"> Ίσως γιατί χρόνια τώρα έχει πάψει να μας πληγώνει κάτι, ίσως πάλι γιατί η σιωπή δεν λογαριάζεται ως εγκατάλειψη, η κραυγή δεν βγαίνει, η ανημποριά κρύβεται, τα μάτια δεν διερευνούν, περιμένουν το ζάπινγκ του τελεκοντρόλ, για να γλιστρήσουν επάνω στις επιφάνειες.</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;">Οι συγκινήσεις απεργούν εδώ και χρόνια στο φορτισμένο διάστημα μεταξύ δύο ανθρώπων. Και αυτό γιατί καταλάβαμε ότι οι συγκινήσεις δεν είναι υπόσχεση, αλλά είναι βεβαιότητα. Και ο πολιτισμός μας τις βεβαιότητες τις πέταξε στους δρόμους να τις μαζέψουν τα βραδινά απορριμματοφόρα.Μας έμαθε σαν καλό αφεντικό , να λατρεύουμε την εφήμερη διεκπεραίωση, όπου η συγκίνηση δε βρίσκει θέση. </span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;">Οι συγκινήσεις είναι για τους νοσταλγούς, που άθελα τους γίνονται ποιητές της χρονικότητας. </span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;">Οι συγκινήσεις είναι για τους ψυχοπλάνους, που μονομανιακά διανυκτερεύουν στη τοτεμική αύρα της αίσθησης, που εγείρει την εσωτερική όραση.</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;">Οι συγκινήσεις δεν έχουν τελευταίες αναλαμπές σαν τον φώσφορο γιατί έχουν τρυπώσει στο συμβολικό σύστημα και μας πολιορκούν όταν και όποτε τις αφήνουμε να αναπνεύσουν.</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;">Τι να σου πουν όμως στο καναπές του ψυχοτεχνικού; (ψυχαναλυτή, ψυχοθεραπευτή, υποστηριχτή, κλπ). Εκεί αν δεν τις αφήσεις να βάλουν την σιωπή τους να χορέψει, αν δεν τους δώσεις την ποιητική άλω, μέσα από τη λέξη (αυτό κάνει πάντα ο καλός υποστηριχτής) που θα τους προσφέρεις τον εαρινό υπαινιγμό, τότε μη περιμένεις τις φωταύγεια τους, αλλά να περιμένεις τη λογική των απειράριθμων κλισέ, όπου νομιμοποιούν το έγκλημα (το τραύμα δηλαδή που ψάχνει ο ψυχοτεχνικός) και ζητούν την συγχώρεση. (Αυτή θα την δώσει ή δεν θα την δώσει ο ψυχοτεχνικός).</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;">Μήπως ήρθε ο καιρός να φύγουμε από αυτή τη συμφωνία της εσωτερικής θυσίας, και των ουδετεροποιημένων στιγμών;</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;">Απόστολος Αποστόλου. </span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span>
<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;"> </span></span></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-60633649971077860902014-03-09T04:18:00.001-07:002014-03-09T04:22:20.421-07:00Το νόημα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i><br /></i>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf38_FPvLJ1gKzxDbrnkBOqaEXOlkypqgXwtpYvq3RkglqJsszI_xadKdjMbuWF-HW2aktaN7zDxhKhyupBcQJGa9q8DTyNur7Z__k43VM1dPSC0Rrt6dp0A7GsJKAeejgcywOjnU69xc/s1600/surreal-photography-flora-borsi-9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf38_FPvLJ1gKzxDbrnkBOqaEXOlkypqgXwtpYvq3RkglqJsszI_xadKdjMbuWF-HW2aktaN7zDxhKhyupBcQJGa9q8DTyNur7Z__k43VM1dPSC0Rrt6dp0A7GsJKAeejgcywOjnU69xc/s1600/surreal-photography-flora-borsi-9.jpg" height="320" width="263" /></a></div>
<i><br /></i>
<i><br /></i>
<i><br /></i>
<i><br /></i>
<i>Άσε με να μείνω</i><br />
<i>σε μια γωνιά της ευτυχίας σου. Γ. Ρίτσος.</i><br />
<i><br /></i>
<i>Ένα σπίτι για να γεννηθείς</i><br />
<i>ένα δένδρο για να ανασάνεις</i><br />
<i>ένας στίχος για να σκεφτείς</i><br />
<i>ένας κόσμος για να πεθάνεις. Τ. Λειβαδίτης.</i><br />
<br />
<br />
Πως ψάχνουν σήμερα την ανακουφιστική επιτυχία; Στη τεχνομελλοντολογική κυκλοφορία των σημασιών. Έτσι και αλλιώς τα νοήματα εξορίζονται , αποϊεροποιούνται, μετατίθενται, στην αγέραστη φαντασία, όχι ως στοιχεία της, αλλά ως δορυφόροι της.<br />
<br />
Οι σημασίες και μόνο αυτές κυκλοφορούν στην ζωή, τα νοήματα περιθωριποιούνται και όταν εισβάλουν κρυφά στη σκηνή της, τότε ενοχοποιούνται ως νευρώσεις.<br />
<br />
Τελικά το νόημα συνδέεται με τη φύση της τραγωδίας. Εκεί διακονεί τη παρουσία του. Σε κάθε άλλη περίπτωση το νόημα γίνεται πια παθολογία του πραγματικού.<br />
<br />
Τα ξόρκια του πόνου σ' αυτή τη κυκλοφορία του νοήματος είναι οι αδρανείς σημασίες που διεκπεραιώνουν κάποιες μετωνυμίες του κρυπτογραφήματος, κάποιες συμβολικές λειτουργικές αναλογίες. Βουδισμός, Ινδουισμός, Ανιμισμός, Πανθεϊσμός, κλπ, βάζουν τον άνθρωπο εντός εισαγωγικών, στους δορυφόρους του τίποτε και του όλου. Στο δρομολόγιο του αντεστραμμένου ειδώλου. (Κάποιοι άλλοι , αδόκιμα, θα το έλεγαν αποστερητική κίνηση). Στην περιπαθή κίνηση του κρυμμένου και της φανερής ενέργειας. Όμως εδώ προκύπτει μια επιφάνεια αθέατη πολύ λιγότερη αθώα. Η γοητεία τους (του όλου και του τίποτα) στηρίζεται στην διάθλαση και στην αυτονομία του ειδώλου. Το παραδοξολόγημα τους, γίνεται τόσο ο παραγωγός όσο και ο σκηνοθέτης τους.<br />
<br />
Η αλληγορία της εκκρεμότητας ίσως θα πρέπει να βγει από τη ζαχαροπλαστική του κενού, και του άγνωστου, του μυστικού, και του άλλου. Για να είμαστε ανυποθύκευτοι ασκούμε διακρίσεις μεταξύ αιμορραγούντος νοήματος (δηλαδή κτητικού και ωφελιμιστικού εγωισμού, ανταγωνιστικής και ατομοκεντρικής επιβίωσης ) και ονομασίας του νοήματος. Να ξαναδώσουμε όνομα σε κάτι προϋπάρχον, να το χάσουμε το όνομα και να το ξαναδώσουμε. Η αρχαία μαρτυρία μας λέει: " Ορφέως δέ όσ καί τά όνόματα αύτών πρώτος έξηύρεν..."<br />
<br />
Αλλιώς το νόημα θα τελεί στα αζήτητα, ή θα ετεροδικεί "θεωρίης ένεκεν" ...Ο ποιητής μας προϊδεάζει ότι μπορούμε να πούμε εν πλήρει συγχύσει <i>" Τελικά είχα ένα όραμα: είδα την Ελένη μέσα σε εισαγωγικά</i>"<br />
<br />
Απόστολος Αποστόλου.<br />
<br />
<br />
<br />
</div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-73518563164066580142014-03-07T10:07:00.001-08:002014-03-07T10:28:45.072-08:00Ερωτήματα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzIgZtkpCzfa1C9CwpTEJzn8lebmmXolSv7MrYnSfmRa9DLLIenhu8qYimBgqQPTkkZAy0JGZGyKKdC2NMMgc6pxPOGaLOXILj2UzXvVi6Z2n-9lWxmZg8wTBioYubfTHldlQF8gI5SIk/s1600/surreal-photo-manipulations.jpeg.pagespeed.ce.gVTBZQAQ1u.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzIgZtkpCzfa1C9CwpTEJzn8lebmmXolSv7MrYnSfmRa9DLLIenhu8qYimBgqQPTkkZAy0JGZGyKKdC2NMMgc6pxPOGaLOXILj2UzXvVi6Z2n-9lWxmZg8wTBioYubfTHldlQF8gI5SIk/s1600/surreal-photo-manipulations.jpeg.pagespeed.ce.gVTBZQAQ1u.jpg" height="320" width="213" /></a></div>
Που να μαζεύεις / τα χίλια κομμάτια / του κάθε ανθρώπου. Γράφει ο Γ.Σεφέρης σ' ένα από τα χάϊκού του. Γιατί ο Σεφέρης έγραψε και χάϊκού.<br />
<br />
Χίλια κομμάτια γίνεται ο άνθρωπος στη ζωή του.Τα συνθέτει και ξανασπάνε. Προσπαθεί και πάλι με ένα πείσμα αδιάλυτο στο ιστορικό του πεπρωμένο, να καλύψει τα ξέφωτα σημεία της σύνθεσης που προήλθαν από τα κομμάτια του, τα συνθέτει εκ νέου, αλλά στην προσπάθεια του αυτή για νέα αρμογή, γίνεται και πάλι κομμάτια.<br />
<br />
Όχι δεν είναι σισύφεια η προσπάθεια του ανθρώπου. Γιατί ο θρυμματισμός του δεν προέρχεται από μια κακή τύχη αλλά από τη στιγμή όπου η συνείδηση αρχίζει να αντικειμενίζει. Τι σημαίνει αυτό; Όταν η συνείδηση βάζει τις αποστάσεις ανάμεσα σ' εκείνη και τα άλλα (πρόσωπα, πράγματα, λέξεις, συμβάντα, ιδεολογίες, κλπ). Η συνείδηση είναι μια και ενιαία, δεν έχει όμως κέντρο και περίγραμμα και δεν εννοείται ως ενιαίο αντικείμενο καθώς είναι μη-αντικείμενο.<br />
<br />
Η συνείδηση ως αόρατο όλον ζητάει ένα κέντρο για να οργανωθεί. Ο Λακάν μιλούσε για έναν πυρήνα (Kern) και ο νομπελίστας νευροφυσιολόγος Έκκλες για τον παράγοντα εαυτό (self).O O.Eλύτης με την ποιητική του εικονογραφία,μας περιγράφει με σαφήνεια αυτό το κέντρο ως εξής: " Ποτέ δεν με εγκατέλειψε η αίσθηση ότι κάτι άλλο, σταθερό και ακατάλυτο κρύβεται πίσω από τη συνεχή ροή των φαινομένων" (Μνήμες, Όνειρα, Στοχασμοί σ.4).<br />
<br />
Όμως μέσα στην αντικειμενίζουσα διαδικασία της η συνείδηση αντικειμενίζει και αυτό το κέντρο και αυτό ακόμη που μπορεί να την άρχει. Και εδώ έρχεται με ανατρεπτική διάθεση και με ερωτηματική άλω ο Σαρτρ, να μας πει: " Άμα βγάλουμε το αντικείμενο της συνείδησης από την συνείδηση του αντικειμένου μένει μια κενή τρύπα."<br />
<br />
Αυτή η κενή τρύπα είναι η μεταχρονολογημένη επιταγή της ανθρώπινης παρουσίας. Το κενό που δεν κλείνει και περιπλανάται άγραφο και αταξινόμητο.Πως μπορείς να διαχειριστείς αυτό το κενό; Το ερώτημα στέκεται σαν εφιάλτης. Κάποιοι θα λέγανε αν μπορείς να σχεδιάσεις την διαγώνιο του τετραγώνου σου, τότε πιθανά να μπορείς να κλείσεις τη κενή τρύπα. Μπορείς όμως;<br />
<br />
Η συνείδηση όμως ριγμένη σ' ένα κόσμο αντικειμενίκευσης, αντικειμενικεύεται και η ίδια προκειμένου να καλύψει το κενό της τρύπας που περιγράψαμε παραπάνω. Έτσι χώνεται και η ίδια σ΄ ένα δίκτυο επιταχυνόμενης κυκλοφορίας στην αναζήτηση ενός δυνητικού αντικειμένου. Γίνεται συμβατή ως προς τον χλιαρό αυτοσχεδιασμό των εμπορευμάτων, των ιδεών, των ιδεολογιών, της μόδας, των συνθημάτων, των καθηκόντων, των διεκπεραιώσεων, κλπ. Με άλλα λόγια μπαίνει σ' ένα ανοιχτό κύκλωμα που υπάρχει μέσα από τεχνικές αλληλοεπιδράσεις μιας κάποιας συναινετικής αδιαφορίας.<br />
<br />
Ο '' Άλλος'', η αλλοτρίωση δεν έχουν κάποια σημασία πια. Αφού όλα είναι συνδεδεμένα με τις κλήσεις της παραπάνω κυκλοφορίας. Γίνονται μια ασφαλή συνέχεια του αήττητου κυκλώματος. Του κυκλώματος που θέλει τα πάντα να συναιρούνται σε μια κοιναισθησία και στα ρίγη της συμφιλιωτικής ελαφρότητας.<br />
<br />
Και το ερώτημα σαν Φιλοσοφική Συμβουλευτική που βάζουμε είναι ποια ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική, ποια ψυχανάλυση και κοινωνική ανθρωπολογία, θα μπορέσει να διεγείρει την εσωτερική μας όραση; Μήπως όλες τους αποτελούν μια ρηματική κίνηση που άθελα της προσφέρει υπηρεσίες στα απειράριθμα κλισέ της κυκλοφορίας των δυνητικών αντικειμένων;<br />
<br />
''σταματημένος νιώθεις αλλά τρέχει ο χρόνος σου". Μας λέει ο Ο. Ελύτης στα Δυτικά της Λύπης.<br />
<br />
Απόστολος Αποστόλου.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-53283628905072593042014-02-06T09:18:00.002-08:002016-04-01T02:39:50.152-07:00Σεμινάριο: " Βλέποντας τον "αυτισμό" με την βοήθεια της Φιλοσοφικής Συμβουλευτικής".<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEZs8dFBpplJtu_kscLtgj6Sd4GBU5jYzgoatfcssa-0lUKM-mWXY2NpvigGppE20X5XuOz6YRtFSyQ8-FFAdutoumtrBHPuO3WyxuqIdqkn0UwmfrNzaCjA1v71Zz2O_LojReR-DQhnQ/s1600/images+(35).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEZs8dFBpplJtu_kscLtgj6Sd4GBU5jYzgoatfcssa-0lUKM-mWXY2NpvigGppE20X5XuOz6YRtFSyQ8-FFAdutoumtrBHPuO3WyxuqIdqkn0UwmfrNzaCjA1v71Zz2O_LojReR-DQhnQ/s1600/images+(35).jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Από το 1943 που ο Canner διατύπωσε για πρώτη φορά τη θεωρία για τον αυτισμό (να θυμίσουμε ότι την έγραψε το 1955) έχουν περάσει 71 χρόνια. Από τότε πολλά γράφηκαν πολλές θεωρίες ήρθαν να δώσουν τα φώτα τους. Από τον Bettelheim με εμφανή φιλοσοφική προπαιδεία στον Γερμανό φιλόσοφο Ε. Κάντ, έως τον Carlo Delacatto ακόμη αναζητούμε να βρούμε την ιδιότυπη αναλογία της αυτιστικής κατάστασης. Πως τοποθετείται η Φιλοσοφική Συμβουλευτική;<br />
Το Σεμινάριο περιλαμβάνεται και στην διδακτέα ύλη της Φιλοσοφικής Συμβουλευτικής. Όμως μπορούν να το παρακολουθήσουν και εκείνοι που δεν είναι σπουδαστές της Φιλοσοφικής Συμβουλευτικής. Αν δεν προσέλθει ικανός αριθμός συμμετεχόντων τότε το Σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί εξ' αποστάσεως μέσω Σκάιπ. Δωρεάν<br />
Για συμμετοχή στο adfapostolou@yahoo.gr </div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-1671633643583442822014-02-06T03:58:00.000-08:002016-04-01T02:36:28.353-07:00Σεμινάριο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="aboveUnitContent" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; margin-bottom: 15px; margin-top: 15px;">
<div class="userContentWrapper">
<div class="_wk" style="font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span class="userContent">ΣΕΜΙΝΆΡΙΟ: " ΣΏΜΑ - ΠΡΌΣΩΠΟ - ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΌΤΗΤΑ"<br /><br />Αν η ψυχιατρική θεωρεί το σώμα του ασθενούς αντικείμενο εξερεύνησης στη γυμνή του υλικότητα και αντικειμενικότητα, οι ψυχοδυναμικές θεωρίες ανακαλύπτουν τη σημασία του συμπτώματος μέσα από τη<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">ν εξερεύνηση του ασυνειδήτου διατηρώντας τον παθητικό χαρακτήρα του ασθενούς, όχι πια ως σώμα αλλά ως πρόσωπο. Παράλληλα η φαινομενολογική -υπαρξιακή συνεισφορά αναγνωρίζει την αντικειμενική κατάσταση του ανθρώπου θεωρώντας την, ένα δεδομένο στο οποίο δεν υπάρχει δυνατότητα παρέμβασης έξω από μια γενική κατανόηση.<br /><br />Στο παρόν Σεμινάριο θα εξεταστούν επίσης οι διαλέξεις του Μισέλ Φουκώ στο Κολέγιο της Γαλλίας των ετών 1974-1975. δωρεαν το σεμινάριο<br />Για επικοινωνία σχετικά με το Σεμινάριο στο:adfapostolou@yahoo.gr</span></span></div>
</div>
</div>
<div class="photoUnit clearfix" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; margin: 0px -15px; position: relative; zoom: 1;">
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=266813420142720&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-ash3%2Ft1%2F65642_266813420142720_397647295_n.jpg&size=272%2C185&source=9" class="photo photoWidth1" data-ft="{"tn":"E"}" data-gt="{"fbid":"266813420142720"}" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=266813420142720&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1" rel="theater" style="color: #3b5998; cursor: pointer; float: left; text-decoration: none;"></a><br />
<div class="letterboxedImage photoWrap" style="background-color: #f2f2f2; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; height: 185px; margin-left: 3px; position: relative; width: 403px;">
<div class="uiScaledImageContainer scaledImage" style="height: 185px; margin: 0px auto; overflow: hidden; position: relative; width: 272px;">
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=266813420142720&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-ash3%2Ft1%2F65642_266813420142720_397647295_n.jpg&size=272%2C185&source=9" class="photo photoWidth1" data-ft="{"tn":"E"}" data-gt="{"fbid":"266813420142720"}" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=266813420142720&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1" rel="theater" style="color: #3b5998; cursor: pointer; float: left; text-decoration: none;"><img alt="Φωτογραφία: ΣΕΜΙΝΆΡΙΟ: " ΣΏΜΑ - ΠΡΌΣΩΠΟ - ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΌΤΗΤΑ"
Αν η ψυχιατρική θεωρεί το σώμα του ασθενούς αντικείμενο εξερεύνησης στη γυμνή του υλικότητα και αντικειμενικότητα, οι ψυχοδυναμικές θεωρίες ανακαλύπτουν τη σημασία του συμπτώματος μέσα από την εξερεύνηση του ασυνειδήτου διατηρώντας τον παθητικό χαρακτήρα του ασθενούς, όχι πια ως σώμα αλλά ως πρόσωπο. Παράλληλα η φαινομενολογική -υπαρξιακή συνεισφορά αναγνωρίζει την αντικειμενική κατάσταση του ανθρώπου θεωρώντας την, ένα δεδομένο στο οποίο δεν υπάρχει δυνατότητα παρέμβασης έξω από μια γενική κατανόηση.
Στο παρόν Σεμινάριο θα εξεταστούν επίσης οι διαλέξεις του Μισέλ Φουκώ στο Κολέγιο της Γαλλίας των ετών 1974-1975.
Για επικοινωνία σχετικά με το Σεμινάριο στο:adfapostolou@yahoo.gr" class="scaledImageFitWidth img" height="185" src="https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/65642_266813420142720_397647295_n.jpg" style="border: 0px; height: auto; min-height: 100%; position: relative; width: 272px;" width="272" /></a></div>
</div>
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=266813420142720&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-ash3%2Ft1%2F65642_266813420142720_397647295_n.jpg&size=272%2C185&source=9" class="photo photoWidth1" data-ft="{"tn":"E"}" data-gt="{"fbid":"266813420142720"}" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=266813420142720&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1" rel="theater" style="color: #3b5998; cursor: pointer; float: left; text-decoration: none;">
</a></div>
</div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8918115333184943733.post-7430992269193485262014-02-06T03:54:00.002-08:002016-04-01T02:40:23.188-07:00Σεμινάριο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="aboveUnitContent" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; margin-bottom: 15px; margin-top: 15px;">
<div class="userContentWrapper">
<div class="_wk" style="font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span class="userContent">ΣΕΜΙΝΆΡΙΟ: " 'ΠΑΤΑΦΥΣΙΚΉ & ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΉ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΉ"<br /><br />Η παταφυσική ( ’παταφυσική, προηγείται πάντα μια απόστροφος, χάριν αποφυγής ενός φθηνού λογοπαιγνίου) είναι η επιστήμη των φαντασιακών λύσεων, που αποδίδει συμβολικώς στα γενικά χαρακτ<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">ηριστικά τις ιδιότητες των αντικειμένων τα οποία περιγράφονται δια της ενδεχομενικότητός τους.<br />Από την άλλη η Φ.Σ ανοίγει διαύλους με τις στιγμές που με τον αυθόρμητο φυσικό τρόπο τους ιδεάζουν τον άνθρωπο, έτσι όπως φυσικά και αυθόρμητα αναπνέει. Οι άκλητες και ακατάγραφες στιγμές όπως συναντιούνται με τις σκιερές κόχες της ύπαρξης. Δωρεάν<br />Επικοινωνία για συμμετοχή στο σεμινάριο:adfapostolou@yahoo.gr</span></span></div>
</div>
</div>
<div class="photoUnit clearfix" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; margin: 0px -15px; position: relative; zoom: 1;">
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=267164090107653&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-prn1%2Ft1%2F1521401_267164090107653_640931613_n.jpg&size=340%2C429&source=9" class="photo photoWidth1" data-ft="{"tn":"E"}" data-gt="{"fbid":"267164090107653"}" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=267164090107653&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1" rel="theater" style="color: #3b5998; cursor: pointer; float: left;"></a><br />
<div class="letterboxedImage photoWrap" style="background-color: #f2f2f2; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; height: 429px; margin-left: 3px; position: relative; width: 403px;">
<div class="uiScaledImageContainer scaledImage" style="height: 429px; margin: 0px auto; overflow: hidden; position: relative; width: 340px;">
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=267164090107653&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-prn1%2Ft1%2F1521401_267164090107653_640931613_n.jpg&size=340%2C429&source=9" class="photo photoWidth1" data-ft="{"tn":"E"}" data-gt="{"fbid":"267164090107653"}" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=267164090107653&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1" rel="theater" style="color: #3b5998; cursor: pointer; float: left;"><img alt="Φωτογραφία: ΣΕΜΙΝΆΡΙΟ: " 'ΠΑΤΑΦΥΣΙΚΉ & ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΉ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΉ"
Η παταφυσική ( ’παταφυσική, προηγείται πάντα μια απόστροφος, χάριν αποφυγής ενός φθηνού λογοπαιγνίου) είναι η επιστήμη των φαντασιακών λύσεων, που αποδίδει συμβολικώς στα γενικά χαρακτηριστικά τις ιδιότητες των αντικειμένων τα οποία περιγράφονται δια της ενδεχομενικότητός τους.
Από την άλλη η Φ.Σ ανοίγει διαύλους με τις στιγμές που με τον αυθόρμητο φυσικό τρόπο τους ιδεάζουν τον άνθρωπο, έτσι όπως φυσικά και αυθόρμητα αναπνέει. Οι άκλητες και ακατάγραφες στιγμές όπως συναντιούνται με τις σκιερές κόχες της ύπαρξης.
Επικοινωνία για συμμετοχή στο σεμινάριο:adfapostolou@yahoo.gr" class="scaledImageFitWidth img" height="429" src="https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1521401_267164090107653_640931613_n.jpg" style="border: 0px; height: auto; min-height: 100%; position: relative; width: 340px;" width="340" /></a></div>
</div>
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=267164090107653&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-prn1%2Ft1%2F1521401_267164090107653_640931613_n.jpg&size=340%2C429&source=9" class="photo photoWidth1" data-ft="{"tn":"E"}" data-gt="{"fbid":"267164090107653"}" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=267164090107653&set=a.249462568544472.1073741825.129580430532687&type=1&relevant_count=1" rel="theater" style="color: #3b5998; cursor: pointer; float: left;">
</a></div>
</div>
apostolouhttp://www.blogger.com/profile/14589744369017362226noreply@blogger.com0