Σεμινάριο.

ΣΕΜΙΝΆΡΙΟ "Ο ΠΌΝΟΣ"

Για τις τρέχουσες ψυχοθεραπείες ο πόνος στην εσωτερίκευση του γίνεται "αίσθημα". Φλυαρούν απείθαρχα και άναρχα οι ψυχοθεραπείες επάνω στο "αίσθημα του πόνου".

Στην φιλοσοφία ο πόνος αντικαθιστά τη κραυγή (Βιτγκενστάϊν). Πλήρως υποκειμενικοποιημένος και αμετάδοτος, δεν περιγράφει μόνο μια κατάσταση δεν αντικατοπτρίζει μια παράσταση (και αυτή η άποψη της ψυχοθεραπείας είναι) αλλά αρνείται να συμβιβαστεί με την αθόλωτη βασκανία του υπάρχειν.

Ο Σεφέρης γράφει κάπου για αυτή την άρνηση να συμβιβαστεί ο άνθρωπος με την αθόλωτη βασκανία του υπάρχειν, "αν είναι ανθρώπινος ο πόνος, δεν είμαστε άνθρωποι για να πονάμε".

Ο Φρόιντ μας λέει ότι η "Αρχή της Ηδονής" είναι εκείνη που μας εμποδίζει να δεχτούμε τον πόνο.

Και η φιλοσοφία θα μας πει, ότι όταν ο άνθρωπος ματαστοιχειώθηκε σε πρόσωπο, ο πόνος έγινε προσκύνημα. Ο Λειβαδίτης γράφει στην Αυτοβιογραφία, "κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει στον πόνο μου".

Δεν υπάρχει διαχείριση πόνου, (εξάλλου αυτή η έκφραση είναι πολύ μαρκετίστικη) υπάρχει η στίλβη του πόνου και η οξείδωση του, μαζί και ποτέ χωριστά.
Για επικοινωνία:adfapostolou@yahoo.gr